Temat: Spanie z mężem osobno

ja to bym nawet wolała na jednoosobowym razem niż na dwóch king size osobno, mój facet też lubi mnie przytulać w nocy, a przecież też można spędzić wtedy miły poranek ;)
co do stroju, ja przed snem czeszę włosy i daje na nie jakieś tam odżywki, zęby myję, pielęgnacja twarzy i często staram się mieć choć trochę seksowną piżamę, chyba standardowe procedury...staram się ładnie wyglądać ale nie śpię w jednej pozycji nieruchomo coby się nic nie popsuło;) nie jest mi w niczym zimno, bo przytulając się jest ciepło :P Jedynie co, to w zimie skarpetki się bardzo przydają 

Niektóre osoby mają tendencję do bardzo łatwego oceniania innych i stawiania diagnozy niczym wytrawny specjalista..

zgadzam sie, nie umialabym spac w osobnych lozkach a na didatwk w osobnym pokoju z moim mezem, nie czulabym sie wtedy jak w malzenstwie, czulabym sie niepotrzebna :(

Nie wyobrażam sobie spać oddzielnie z mężem! Czasami chrapie, czasami budzi mnie kiedy nie może spać, albo gdy idzie do toalety, ale dla mnie to urocze takie krzątanie. Jestem bardzo zła, jak czasami w hotelowym pokoju zamiast małżeńskiego łóżka są dwa oddzielne.  My musimy być bliziutko. Mąż czasami w nocy jak się budzi lubi mnie przytulać i na odwrót.  Mamy zresztą swoje rytuały zanim idziemy spać. Wygłupiamy się w łóżku, żartujemy, czasami rozmawiamy na poważne tematy. Generalnie moim zdaniem wspólna sypialnia buduje bliskość między ludźmi. I to jest bardzo ważne. 

My spimy razem, ale zawsze odwroceni od siebie ;P Bo on zawsze chrapie, a ja jednak lubie swoja wolnosc. Ale jak mi zimno w nocy to mam maly grzejniczek obok siebie ;P

moj chrapie, wczesnie wstaje,  ściąga ze mnie cała kołdrę ale serio spanie osobno jako małżeństwo? 8-O 

Moi rodzice zaczęli spać osobno, gdy tata był po operacji oka, a mama się wierci i macha rękami w łóżku. Chodzą spać o róznych porach też.

Ja z jednej strony wolę spać  z chłopakiem, ale czasem mam duże problemy z żołądkiem (zespół jelita drażliwego, często stany zapalne, mam też źle zbudowany układ pokarmowy i to wszystko wzmaga)- czasem  leżymy, a mnie po prostu skręca z bólu, brzuch się wzdyma, gazy, przelewanie, ja sie cała ściskam (bo też chciałabym, żeby się wyspał) i przeważnie już nie wytrzymuje, idę do łazienki, zwijam się pod toaletą i czekam aż leki rozkurczowe zaczną działać. Takie coś zdarza się raz na 1-2 miesiące, ale gdyby było częściej to wolałabym spać sama.

My śpimy razem, ale mam wielkie łóżko i to ja w nim rządzę - gdy on za bardzo się rozpycha to go siłą zaganiam w róg i się rozkładam :P On twierdzi, że beze mnie jego jakość snu jest gorsza, a moja jakość jest tak samo dobra w obu przypadkach, nie widzę różnicy. 

Ja z moim jeszcze nie mieszkam razem, czasami śpimy u siebie i to jest dramat. Ja się wierce, bo jest mi niewygodnie, zawijam sie w kołdre jak w kokon a on chrapie i drży z zimna, bo nie ma się czym przykryć. Przytulamy się przez pierwsze 10 minut, potem on zaczyna chrapać tak głośno, że nakładam sobie poduszke na głowę. Dodatkowo w nocy nieświadomie walczymy o centralne miejsce na łóżku i albo ja śpie na dziesieciocentymetrowym kawałku, albo on. Nie dziwie się, że niektorzy wolą spać osobno. W moim małżeństwie chyba też tak będzie wyglądać :P

Trudno mi juz zasypiac bez narzeczonego, mimo ze chrapie, gada przez sen i sie wierci. Uwielbiam jak mnie przytula i jak daje mi buziaki za kazdym razem jak sie przebudzi. Nie wyobrazam sobie zebysmy mieli spac osobno...