Temat: Mąż pracoholik

moze ma druga rodzine 

Czym on sie zajmuje?

To chyba nie jest normalne tyla pracować, gdzie czas dla dziecka, dla żony?

Czy on nie prowadzi drugiego życia?

No może mi hormony buzują bo nie byłam taka placzliwa zanim zaszłam w ciążę a teraz czasem nawet płacze i nie wiem dlaczego albo o blachostke, tylko że mi po prostu brakuje męża, chciałbym z nim spędzać trochę więcej czasu  

Drugiego życia jestem pewna, że nie prowadzi ale prowadzi swoją firmę przy której jest więcej nerwów niż pieniędzy 

jeśli pieniędzy z tej firmy nie ma, to może mąż mógłby poszukać pracy?

Na pewno nie zdecydowałbym się w takiej opcji jak Twoja na dziecko, bo to prawie jak bycie samotna matka:

A co mąż na to wszystko? Ile czasu jesCZe tak pociągnie zanim dojdzie do wniosku, ze to bez sensu i ze zanim dziecko pójdzie do szkoły, on może zejść na zawał?

Współczuję Ci i wcale nie uważam że przesadzasz. Nie można budować szczęśliwej rodziny gdy nie spędza się ze sobą czasu. Pieniądze to nie wszystko. Znam wiele przypadków kobiet których mężowie pracowali a nawet harowali (!) nie było ich tygodniami w domu bo powyjeżdżali za granicę pracować na lepszy byt a kobietki zostawały same. Dochodziło do tego że gdy mężowie wracali żonom przeszkadzała ich obecność bo przywykły do samotności. Oboje z mężem mamy to szczęście że pracujemy w tych samych godzinach (po 8h) weekendy mamy wolne i dużo czasu spędzamy ze sobą. Żyjemy skromnie ale niczego nam nie brakuje. Autorko czy macie jakieś zobowiązania finansowe? Kredyt? Jaki jest powód że Twój mąż tyle pracuje? Myślę że nie jest za późno na rozmowę z mężem. Powiedz mu (spokojnie ) jak bardzo Ci go brakuje , że potrzebujesz Jego uwagi i czasu i razem zastanówcie się co możecie zrobić aby naprawić tą sytuację.

Mój pracuje po 11h dziennie, ja 9h -  12h;  w zależności od dnia widzimy się tylko rano i w niedziele, ale nie mamy dziecka i urlopy bierzemy razem żeby gdzieś wyjechać. 

Musisz pogadać szczerze z mężem o jego priorytetach i tym jak odbierasz jego nieobecność

Ja bym się nie zdecydowała na małżeństwo. To nie jest partner życiowy, tylko bankomat. 

Nie wiem czy rozmowa da cokolwiek. Prawda jest taka, że nie ma żadnej POTRZEBY żeby człowiek pracował ponad etat. Czymś takim zarządzają chęci i wybory. Wygląda na to, że mąż lubi czuć się niezastąpiony, wydaje mu się że jak pójdzie spać to bez niego świat się zawali. No i się wali, tam gdzie go nie ma. Tak jak w pracy mógłby go zastąpić kto inny, tak w domu... w sumie też sa domy gdzie takich mężów się zastępuje, ale nie o to chodzi. Jesli nie ma lepszego argumentu, niz taki że zarabia na Was, to nic z tej rozmowy nie będzie, tu potrzeba czynów a nie rozmów.

Chyba, że to taki okres przejściowy, kiedy naprawdę na coś konkretnego trzeba więcej tej kasy mieć, ale wtedy byś się nie żaliła na pracocholizm męża.

mi się kojarzy z typami co mają 2 rodziny.

moim zdaniem skoro tak było od zawsze , problem tkwi w Twoim braku zajęcia , a nie w jego pracy. Wcześniej Ci to nie przeszkadzało. Jest lato, jest tyle możliwości na spędzenie czasu. Ja tez przeprowadziłam sie z miasta na wieś i tez przechodziłam kryzys gdy urodziło sie dziecko. Ale naprawde wystarczy zająć sobie jakoś czas . Masz łatwiej , bo jest ciepło, ja urodziłam na koniec pazdzierdzika i myslalam, ze oszaleje  hormony buzują . Znajdź sobie zajęcie , wypełniaj czas, wychodź do ludzi . Z czasem bedzie lepiej