Temat: kłótnie

Non stop ;p to znaczy teraz już mniej i zaczyna mi tego brakować trochę, bo przez dwa lata zdążyłam to polubić(?); nudno nie jest . Żadnych cichych dni nie ma, godzimy się po paru godzinach.

Raz zdarzyło mi się w ciągu tych dwóch lat obrazić na cały jeden dzień, ale wtedy to po prosu przegiął. 

Ja się wkurzam że np nie wyrzucił skórki od banana albo nie wyjął chleba z zamrażarki, a on się wnerwia o moje fochy. Kłócimy się tak, że on krzyczy, ja go uciszam, a on dalej krzyczy, że nie krzyczy. Zwykle zachowuję spokojny ton głosu i albo ironizuję albo w ogóle przestaję się odzywać i mówię, że nie chce mi się gadać. Jak się pokłócimy w dzień to za kilka godzin nam przechodzi, jak wieczorem to następnego dnia nie pamiętamy. Nie zdarza się to często. W dużej mieirze zależy to od mojego humoru i dnia cyklu.

Kiedyś częściej, teraz prawie wcale. Ja jestem kłótliwa więc potrafię się wściec o pierdolę, ale mój partner to oaza spokoju, więc jakoś samoistnie się wyciszyłam przy nim, ponieważ czuję się jak idiotka kiedy wrzeszczę, a on albo nie reaguje, albo odpowiada z cierpliwością. Kilka razy tylko zdarzyło się, że wybuchł, ale ja wtedy się nie odzywałam w ogóle więc przestał.

Teraz to raczej zwracam uwagę, albo staram się spokojnie przedstawić temat, bo gdy krzyczę to on mnie ignoruje. Kłócimy się najczęściej o to, że on by się zaharował dla swoich rodziców, żeby im pomóc, lata na każde ich zawołanie, a mają jeszcze trójkę rodzeństwa i to mnie drażni, że w nim znaleźli kozła ofiarnego, kłócimy się o porządek i to w sumie na tyle. Chociaż rzadko ma to miejsce.

Cichych dni nie mamy, ja się nie odzywam po prostu, a on przychodzi się łasić, albo palnie jakąś głupotę i mi przechodzi, bo nie umiem udawać obrażonej, jak ciężko mi się powstrzymać od śmiechu.

Nie kłócimy się w ogóle. Czasami któreś z nas warczy, bo ma kiepski humor, a to drugie akurat jest pod ręką, ale to nie powód by przerodziło się w sprzeczkę. Chyba, że to drugie tez ma zły humor, ale to już wypadek losowy.

A my się nie kłócimy. 

To znaczy do jakiś dyskusji, czasem "namiętnych" dochodzi często. Jednak są to krótkie akcje, bo bardzo szybko okazuje się, które z nas ma rację ;] Ale, żeby podnosić głos, jakieś pyskówki? Nigdy.

Nie kłócimy się nigdy. Ja tylko czasem warczę, bo partner jest bardzo niezdecydowaną osobą, co mnie irytuje.

Nie kłócimy się, może raz przez ponad 2 lata. Mamy ugodowe charaktery i wypracowaną umiejętność kompromisów :) 

O ja to szatan jestem i zawsze takich samych szatanów i przyciągam i wybieram (no prawie:)) i leci u nas na noze:))) Latajace piloty, trzaskajace drzwi....., czasem totalne wariactwo, wyprowadzki, powroty i oczywiście, ze tym razem to na 100% KONIEC:)). Jazda na całego. Ale jak sie szybko zapalamy, tak szybko gaśniemy. Męczace to czasami, ale wszelkie próby na walke z wlasnym teperamentem koncza sie fiaskiem. Wiem, ze spokojny, ugodowy i opanowany facet by wpływał na mnie kojąco, ale czy by mnie uszczesliwiał? Wątpię

z rok po ślubie to strasznie, jak wspomne to śmiać mi się chce, o bzdety ale na poważnie, np byliśmy w Pradze na moście Karola, płynął fajny statek kazałam szybko zrobić zdjęcie, mój za późno włączył aparat i statek przepłynął... jak ja się na niego wkurzyłam , on na mnie kazdy poszedł w swoją strone ale zaraz mnie dogonił i spokój a za moment to samo o podobna bzdure :) szok jak pomyśle :))) a teraz o poważne rzeczy jakieś, ale rzadko. Moj po kłotni przechodzi do normalnej rozmowy, na szczescie nie roztrząsamy na nowo co kto powiedział.