Temat: Po jakim czasie zaręczyny?

Prawdę mówiąc nie wiem, co Ci poradzić. Ja z moim ex byłam prawie 6 lat. I przebyliśmy miliony poważnych rozmów, z których koniec końców nic nie wynikało. On czekał aż pewnego dnia obudzi się i spłynie na niego jakaś magiczna moc i będzie wiedział, że to to. Kosztowało mnie to wszystko strasznie dużo nerwów, ale wierzyłam, że się uda, bo na prawdę go kochałam (myślałam, że z wzajemnością) i dobrze nam się układało. Mniej więcej po 4,5 roku powiedział mi, że podjął decyzję, że chce być ze mną, spędzić ze mną życie, założyć rodzinę, itp. Z pierścionkiem i oficjalnymi zaręczynami chciał trochę poczekać, bo mieszkaliśmy wtedy w innych miastach. Ale powoli zaczęliśmy rozmawiać o dacie, jak byśmy chcieli, żeby wyglądał nasz ślub, itd. Przyjęłam to za dobry znak. Czekałam na niego, aż przeprowadzi się do mojego miasta, ale po kilku miesiącach okazało się, że mnie okłamywał, wcale nie szukał pracy, jak zapewniał i wszystko zaczęło się sypać. Rozstaliśmy się mimo zapewnień o wielkiej miłości. Ale on cały czas powtarzał, że jeśli mamy ze sobą być, to będziemy (znowu czekał, że spłynie na niego jakaś magiczna moc, czy cholera wie co). Po mniej więcej trzech miesiącach wróciliśmy do siebie. Zapewniał, że nie może beze mnie żyć, że nie okłamie mnie już nigdy. Że na prawdę szuka pracy, że chce ze mną być. Wierzyłam, chciałam wierzyć. I rzeczywiście szukał pracy, znowu świetnie nam się układało. Zapowiadało się, że w końcu wszystko będzie dobrze. Dostał pracę. Tydzień przed przeprowadzką powiedział, że nie wie, czy jeszcze mnie kocha. Przeprowadził się, ale już razem nie zamieszkaliśmy. Próbowałam jeszcze coś zrobić, cały czas szukałam winy w sobie. Koniec końców rozstaliśmy się i to ja zakończyłam, bo decyzji w tę stronę też nie potrafił podjąć. Na odchodnym powiedział, że jeszcze nic nie jest stracone, że może do siebie wrócimy za jakiś czas. Dla mnie temat jest zamknięty definitywnie. Zwłaszcza, że niecały miesiąc później już miał nową dziewczynę.

hmmm myślę, że coś w tym jest. Nie wspominałam wcześniej o ślubie ani o zaręczynach bo zwyczajnie nie chciałam się prosić i czekałam aż to wyjdzie od niego. I czekałam i czekałam i czekałam aż się zniecierpliwiłam.

mieszkacie razem, mówisz, ze niby wszysto ok miedzy wami to poprostu zaczęłabym rozmowę o ustaleniu daty ślubu, czy macie na to kasę, kiedy by chciał ale sugerowanie by się oświadczył to już trochę śmieszne jest według mnie, widać nie jest to w jego stylu, z jakegoś powodu tego nie zrobił. 

No wlasnie, a teraz jest tak, ze tupniesz noga, i ma byc ;-) Bez obrazy, ale to tak jest. Na takie decyzje trzeba czasu, nawet, jesli sie jest pewnym zwiazku to wiesz, rozne mysli przychodza do glowy, strach, etc. trzeba sobie najpierw to poukladac, nie kazdemu przychodzi to tak latwo i bezkrytycznie. Nie kazdy facet poleci i w tydzien kupi pierscionek. A on moze po prostu wczesniej o tym nie myslal nawet, ze to JUZ czas na takie decyzje.

Ja bym nie robila glupich podchodow, ze albo zareczyny, albo odejscie, tylko powaznie z nim porozmawiala. Przyznalabym sie, ze tego oczekiwalam caly czas, ale faktycznie mial prawo o tym nie wiedziec, bo mu nie mowilas. Zapytalabym RAZ JESZCZE jak to widzi, za jaki czas wezmiecie slub, etc. A potem dopiero szantazowala odejsciem, jak juz bardzo chcesz ;D jak bedzie oficjalnie ustalone, lopatologicznie, zeby zrozumial, i nie bedzie sie tego trzymal, nie bedzie wykazywal zainteresowania zmienianiem Waszego stanu cywilnego, i wyjdzie na to, ze ma wyjebke.

Skoro tak powiedział, to czekaj do tej jesieni - zapewne wtedy Ci się oświadczy :) Faceci są tacy, że jak się im o czymś powie, to czekają jakiś czas aż my sobie o tym "zapomnimy" bo chcą to zrobić z własnej inicjatywy ;)

Takiego czegoś to bym w życiu nie zrobiła :P Lepiej mu dać do zrozumienia, że nie jesteśmy zainteresowane "związkiem bez zobowiązań" i jeśli niedługo się nie oświadczy, to mamy zamiar poszukać sobie faceta, który poważniej podejdzie do tematu. Ale nigdy bym nie szantażowała "ślub albo rozstanie". Trzeba wiedzieć jak to ugryźć, żeby nie stracić klasy... ;)

3 lata, ale w sumie patrząc na to z perspektywy, nie było warto. Nalegałam i też postawiłam sprawę jasno, teraz żałuję.

eee, moj wodnik sie osiwadczyl po 1,5 roku, w 2. rocznice bycia razem wzielismy slub.

ciezko, wiesz. rozumiem Cie, sama bym tracila cierpliwosc...

Dokładnie przeżywałam to samo! nie rozmawiał z nim o tym - bo to facetów tylko denerwuje. Mój oświadczył mi się w najmniej spodziewanym przeze mnie momencie. A teraz gdy jestem w ciąży paluchy mam spuchnięte więc pierścionek na razie leży ;-) Musisz uzbroić się w cierpliwość a może on już ma pierścionek a Ty o tym nie wiesz....... :-) 

Mój oświadczył mi się po 3 latach.

Panie drogie, łapcie tych chłopów póki nie uciekną wam :)

Nie strasz mnie, mój też zodiakalna panna i nic się w tym temacie nie rusza... ;) Inna sprawa, że Wy macie świetną sytuację finansową do tego. W takiej jak Twoja też czekałabym na ten krok. Jestem za tym, co większość - poczekaj do wyprowadzki, a jeśli nic, to zasugeruj potrzebę formalizacji i niechęć do trwania w "chodzeniu ze sobą" - może dla niego zabrzmi to dostatecznie infantylnie i zrozumie, o co chodzi ;)