Temat: Boże :(((((((

blair17 napisał(a):

wiem jak sie z boku czyta takie rzeczy jak moj pierwszy wpis,ale nie jestescie w tej sytuacji. Bylismy razem odkad pamietam, zawsze. Tyle rzeczy przeszlismy, tyle klotni, wakacji, wszystkiego..Bylam jego pewna jak niczego innego w zyciu.Z tym zaufaniem to on jest wlasnie taki,ze ma bzika na tym pukcie.

pozytywnie-na-obcasach napisał(a):

blair17 napisał(a):

wiem jak sie z boku czyta takie rzeczy jak moj pierwszy wpis,ale nie jestescie w tej sytuacji. Bylismy razem odkad pamietam, zawsze. Tyle rzeczy przeszlismy, tyle klotni, wakacji, wszystkiego..Bylam jego pewna jak niczego innego w zyciu.Z tym zaufaniem to on jest wlasnie taki,ze ma bzika na tym pukcie.

ja tam go rozumiem, bo zaufanie to rzecz święta... mój pierwszy poważny związek też się prawie rozpadł przez jakąś dziewczynę, która zaczęła do mnie wydzwaniać, że oni się kochają i są szczęśliwi, że on już mnie nie kocha itp.. okazało się, że znają się sprzed kilku lat "wakacyjna miłość", która się skończyła... nie możesz wierzyć tej dziewczynie.. ja Ci napiszę, co masz zrobić, jeśli go kochasz.. spotkacie się jutro.. spojrzysz mu w oczy, zapytasz, czy taka sytuacja miała miejsce, on powie "nie", a Ty powiesz, że przykro Ci, że musieliście przejść przez to wszystko, kłótnię itp.. uwierzyłaś jej, bo wyobraźnia zaczęła Ci pracować itp i jeśli chcesz z nim być to po prostu mu to powiedz i dajcie sobie szansę... bez jakiegoś dramatycznego rozstania i płaczu.. wiem, że wszyscy mnie tu zjedzą za taką radę, ale z doświadczenia wiem, że nie można porzucać miłości :) moim zdaniem wierzenie 16latce, to faktycznie głupota.. pamiętam jak to było mieć 16 lat i nie wspominam tego pozytywnie :) sama byłam lekko rozchwiana.. pozdrawiam i daj znać jak wygląda koniec tej historii :) liczę na szczęśliwe zakończenie!

blair17 napisał(a):

pozytywnie-na-obcasach DZIEKUJE! nie wiem, moze jutro dowiem sie czegos na tym naszym pożegnaniu..Z jednej strony nie wyobrazam sobie tego wszystkiego bez niego..z drugiej czuje,ze nie ma juz ratunku..

dostepnatylkonarecepte napisał(a):

pozytywnie-na-obcasach napisał(a):

blair17 napisał(a):

wiem jak sie z boku czyta takie rzeczy jak moj pierwszy wpis,ale nie jestescie w tej sytuacji. Bylismy razem odkad pamietam, zawsze. Tyle rzeczy przeszlismy, tyle klotni, wakacji, wszystkiego..Bylam jego pewna jak niczego innego w zyciu.Z tym zaufaniem to on jest wlasnie taki,ze ma bzika na tym pukcie.

ja tam go rozumiem, bo zaufanie to rzecz święta... mój pierwszy poważny związek też się prawie rozpadł przez jakąś dziewczynę, która zaczęła do mnie wydzwaniać, że oni się kochają i są szczęśliwi, że on już mnie nie kocha itp.. okazało się, że znają się sprzed kilku lat "wakacyjna miłość", która się skończyła... nie możesz wierzyć tej dziewczynie.. ja Ci napiszę, co masz zrobić, jeśli go kochasz.. spotkacie się jutro.. spojrzysz mu w oczy, zapytasz, czy taka sytuacja miała miejsce, on powie "nie", a Ty powiesz, że przykro Ci, że musieliście przejść przez to wszystko, kłótnię itp.. uwierzyłaś jej, bo wyobraźnia zaczęła Ci pracować itp i jeśli chcesz z nim być to po prostu mu to powiedz i dajcie sobie szansę... bez jakiegoś dramatycznego rozstania i płaczu.. wiem, że wszyscy mnie tu zjedzą za taką radę, ale z doświadczenia wiem, że nie można porzucać miłości :) moim zdaniem wierzenie 16latce, to faktycznie głupota.. pamiętam jak to było mieć 16 lat i nie wspominam tego pozytywnie :) sama byłam lekko rozchwiana.. pozdrawiam i daj znać jak wygląda koniec tej historii :) liczę na szczęśliwe zakończenie!

Zgadzam sięNie zgadzam się w jednym szczególe.Owszem, zaufanie to rzecz święta, ale dla mnie to i tak dziwne, że on nie stara się jej przekonać do swojej racji, tylko chce od razu zrezygnować.Może jestem przewrażliwiona, bo byłam z takim facetem, który zawsze wolał rezygnować...Popieram - daj znać jak się skończyło.

pozytywnie-na-obcasach napisał(a):

dostepnatylkonarecepte napisał(a):

pozytywnie-na-obcasach napisał(a):

blair17 napisał(a):

wiem jak sie z boku czyta takie rzeczy jak moj pierwszy wpis,ale nie jestescie w tej sytuacji. Bylismy razem odkad pamietam, zawsze. Tyle rzeczy przeszlismy, tyle klotni, wakacji, wszystkiego..Bylam jego pewna jak niczego innego w zyciu.Z tym zaufaniem to on jest wlasnie taki,ze ma bzika na tym pukcie.

ja tam go rozumiem, bo zaufanie to rzecz święta... mój pierwszy poważny związek też się prawie rozpadł przez jakąś dziewczynę, która zaczęła do mnie wydzwaniać, że oni się kochają i są szczęśliwi, że on już mnie nie kocha itp.. okazało się, że znają się sprzed kilku lat "wakacyjna miłość", która się skończyła... nie możesz wierzyć tej dziewczynie.. ja Ci napiszę, co masz zrobić, jeśli go kochasz.. spotkacie się jutro.. spojrzysz mu w oczy, zapytasz, czy taka sytuacja miała miejsce, on powie "nie", a Ty powiesz, że przykro Ci, że musieliście przejść przez to wszystko, kłótnię itp.. uwierzyłaś jej, bo wyobraźnia zaczęła Ci pracować itp i jeśli chcesz z nim być to po prostu mu to powiedz i dajcie sobie szansę... bez jakiegoś dramatycznego rozstania i płaczu.. wiem, że wszyscy mnie tu zjedzą za taką radę, ale z doświadczenia wiem, że nie można porzucać miłości :) moim zdaniem wierzenie 16latce, to faktycznie głupota.. pamiętam jak to było mieć 16 lat i nie wspominam tego pozytywnie :) sama byłam lekko rozchwiana.. pozdrawiam i daj znać jak wygląda koniec tej historii :) liczę na szczęśliwe zakończenie!

Zgadzam sięNie zgadzam się w jednym szczególe.Owszem, zaufanie to rzecz święta, ale dla mnie to i tak dziwne, że on nie stara się jej przekonać do swojej racji, tylko chce od razu zrezygnować.Może jestem przewrażliwiona, bo byłam z takim facetem, który zawsze wolał rezygnować...Popieram - daj znać jak się skończyło.

No rozumiem.. już niżej napisałam, jakie mam relacje z moim :) że on nigdy nie biegał, tylko czekał, aż zrozumiem, jakie głupoty gadałam :P nie skreślał nas, po prostu czekał cierpliwie :) nie jestem nigdy za porzucaniem miłości.. dziś jesteśmy razem 7 lat, zaręczeni i szukamy pierwszego mieszkania... ale znam ten tym faceta, który woli rezygnować.. to zawsze przykre, a ja się potem poniżałam i dzwoniłam, bo nie chciałam, żeby to się kończyło.. na szczęście też dorosłam :)Pozdrawiam!

blair17 napisał(a):

nie wiem czy o tym da rade gadac na spokojnie :( ja jestem roztrzesiona,zalamana i wszystko razem.on nie moze pojac jak moge wierzyc dziewczynie z gimnazjum,a nie jemu.No dobra, ona jest troche dziwna,czasami miala jakies dziwne akcje,ale teraz zupelnie nie wiem co robic :(teraz to juz raczej nie mam co robic,bo koniec.

Goecja napisał(a):

Kiedys uslyszalam ze faceci nie orzywiazuja uwagi zbytnio do fizycznej wiezi. Jesli natrafi sie okazja do "czegos" to w wiekszosci przypadkow ja wykorzysta, ale to tylko i wylacznie na tle fizycznosci. I jesli dojdzie do "calusnej zdrady" to nie znaczy ze on jej nie kocha. Ciezko to ujac, samej mi ciezko to ogarnac, ale tak uslyszalam od paru facetow. Ze sa dwie zdrady: Mentalnie kocha calym sercem - byl krok w bok, przypadkowy tylko na tle fizycznosci to rowna sie jako "nie-zdrada". Ale jesli nie kocha, badz "kocha" ale mysli o innej i jesli dojdzie do fizycznosci badz niekoniecznie to juz jest zdrada. I wez tu faceta ogarnij ...