Temat: Boże :(((((((

Fizyczność ? hahahaha To może jeszcze napiszcie, że można się bezkarnie ruchać, no kurde :D .. nie wierzę, w to co czytam.

To Twój wybór ;), ale nie ufaj ślepo. Pewnie gadał tak o zaufaniu, bo sam coś miał na sumieniu. Ja bym go kopnęła w dupę. 

Rada do autorki ? rozmawiaj ze soba -wiem ,ze to idiotycznie zabrzmi ..mi to pomoglo ,z racji tego ze nie mialam wielu przyjaciol a moja jedyna przyjaciolka sie chwile wczesniej odwrocila ,sama robilam sobie za przyjaciolke ..plakalam w nocy i mowilam ,,nie dam rady ,nie chce zyc ,ja chce umrzec " i odpowiadalam sobie w mysli ,,dasz rade ,jestes silna ,poboli ,moze nawet nigdy nie przestanie bolec ale pomysl jak skonczysz lo,pojdziesz na wymarzon studia do innego miasta ,spelnisz marzenia ,moze nawet kogos poznasz " ..powiem Ci ,ze za ktoryms razem przekonalam sama siebie zeby dac sobie szanse ,mimo ze mialam bardzo powazne mysli samobojcze ....poznalam kogos wczesniej ,wlasciwie krotko po rozstaniu ..z poczatku nie traktowalam go powaznie ,kochalam tamtego i nie ukrywalam tego faktu , on tez wiedzial ze kocham tamtego ,ale teraz ? kocham mojego narzeczonego bardzo mocno i jestem szczesliwa ,studiuje wymarzony kierunek i choc latwo nie jest bo wlasnie to ,ze pisze teraz o 6 rano jest spowodowane tym ze dopijam kawe,biore prysznic i ide na egzamin ustny ktorego nie mam szansy zdac ;D ale jedno moge Ci powiedziec z czystym sercem ,,NIE ŻAŁUJE ,ZE SOBIE DAŁAM TĄ SZANSĘ"

Pisał ze swoją kumpelą o tych sprawach, jak mu jest dobrze, co lubi i że ma przyjechać. Niby na żarty.

Ryczałam i ryczałam, aż mu wybaczyłam. On tez mi kiedys coś wybaczył ( upilam sie na imprezie tak że gdy podszedl do mnie jakis koles i zacząl mnie całować to nawet sie nie odsunęłam), byłam młoda i głupia :) Troche czasu minęło od tego wydarzenia, a my ciągle jesteśmy razem i jest super;)

Albo ze sobą zostaniecie, albo się rozstaniecie - dwie opcje wymagające jakby nie patrzył jakiejś wytrwałości.

Kiedyś miałam podobną sytuację. Z tym, że nawet jak się zeszliśmy z powrotem , ten brak zaufania zniszczył wszystko. Niby związek w miarę funkcjonował, ale przy każdej możliwej okazji wytykaliśmy sobie pewne kwestie oboje, kłótnie itd.

Kiedy zamykaliśmy ten etap, oboje stwierdziliśmy, że tak będzie lepiej. Potem były próby powrotów, ale tego nie dało się już po prostu w żaden sposób uratować. I dobrze, bo dzięki temu mam teraz coś cenniejszego. Oboje układamy sobie życie , ja ze swojego jestem zadowolona, on nie wiem, ponieważ nie mam z nim żadnego kontaktu. 

Czasem ludzie muszą się rozejść na rzecz innego rozdziału w swoim życiu. Swoją drogą, uwierzyłaś dziewczynie, a nie swojemu chłopakowi, z którym nota bene byłaś szmat czasu i powinnaś go już trochę znać i jego pewne zachowania. Tak wiem, faceci czasem okazują się być nie tymi, za których sie podają, ale to z nim byłaś i dzieliłaś te dobre wraz ze złymi chwile. I to on był bardziej obecny w twoim życiu, więc najpierw bym wysłuchała jego wersji niż dała się ponieść emocjom.  Dziewczyna ma 16 lat, w tym wieku miałam "sieczkarnie" w głowie. 

Zrobicie tak, aby było jak najlepiej. To od was zależy co dalej. Powodzenia życzę, aby wszystko ułożyło się najlepiej jak może. 

Jak go kochasz to faktycznie możesz mieć teraz dół ale z tego idzie się wyleczyć...