Temat: Nasze matki

szoppracz napisał(a):

u mnie nie mama a babcia jest gorsza;/ od zawsze z niedowagą, wygląda jak szkielet i ZAWSZE krytykuje moją wagę, obojętnie ile bym nie ważyła, nawet czasy jak względnie byłam szczupła (167 i 58kg) i siedzieliśmy przy rodzinnym stole to mówiła np. "nie dam Ci drugiego ciastka, bo będziesz gruba." Kiedyś jak leżałyśmy na plaży to powiedziała do mojej młodszej kuzynki, że ma nadzieję, że nigdy nie będzie miała takiego grubego uda jak ja. A mama... hmm zawsze jak gdzieś jesteśmy i ktoś pyta czy chce coś zjeść to odpowiada za mnie "Ania się odchudza" a ja się nie odchudzam nigdy się nie odchudzałam tylko staram się jeść normalnie (walczę z bulimią od 6 lat i stąd moja waga się kiwa). Mama wie, że jestem chora, ale nic sobie z tego nie robi.. w ogóle nie traktuje tego jako czegoś poważnego. 

Mandaryneczka napisał(a):

Moja zawsze mi powtarzala i walkowala , ze jestem szczupla i sliczna dla niej i w ogole dla wszystkich. Tak jest do dzisiaj. W ogole mam super mame, zawsze stoi za mnie murem, wszystko co robi robi z mysla o mnie. Nie moge zlego slowa powiedziec. Duzo mi pomogla.

Nikki23 napisał(a):

Dodam jeszcze, że ja rozmawiałam z moją mamą lata temu na ten temat - że jest mi przykro, że bolą mnie jej komentarze, że robi mi nimi krzywdę. Wtedy odpowiadała, że przecież mnie kocha i to dla mojego dobra. I żebym nie przesadzała, przecież nie mam żadnych kłopotów psychicznych. Ups, mamo, nie wyszło.Teraz po prostu zbywam milczeniem wszystkie takie tematy i nic się nie odzywam.

ikksu napisał(a):

Moja mama z jednej strony zawsze mi powtarzała, że muszę uważać bo mam tendencję do tycia, jak byłam starsza to otwarcie mi mówiła, że powinnam schudnąć, ale z drugiej strony, kiedy zaczynałam się odchudzać, śmiała się i pytała po co mi to odchudzanie...