Temat: gó...burza

ja też bym wolała iść na pizzę z rodziną wtedy kiedy będę miała więcej czasu im poświęcić niż 1h odpoczynek między pracowaniem kiedy samo pół h zajmuje mi wylogowanie się do normalnego życia. trochę nieprzemyślana ta niespodzianka. chciał po prostu odpocząć w spokoju, a zastał dwójkę płaczących dzieci w domu :D moim zdaniem tylko się nakręcasz porównywaniem siebie do kolegi. jeśli przeprosił za swoje zachowanie to nie drążyłabym z tego afery bez przesady

Moim zdaniem afera trochę na wyrost z obu stron. 
Ale wydaje mi się, że wynika to z tego jak wyglądają Wasze relacje na co dzień. Jak to jest, że wzięłaś na siebie wszystkie obowiązki związane z prowadzeniem domu i wychowaniem dzieci sama pracując? 

Ja mam zupełnie inne relacje z mężem i wiem, że ja bym go uprzedziła. Nie "prosząc jaśnie pana o czas i uwagę dla dzieci" tylko uwzględniając także jego potrzeby jako członka rodziny. Każdego dnia mój mąż mi udowadnia, że jesteśmy najważniejsi więc jestem w stanie zrozumieć, że są takie dni kiedy ma wszystkiego dość i ostatnia rzecz jakiej potrzebuje to "miła niespodzianka" bo czasem najmilszą niespodzianką jest trochę ciszy i spokoju. Uprzedzony przykleiłby uśmiech na twarz i zaplanowałby to inaczej. 

Tutaj nie ma tej pewności, tego partnerstwa. Pojawia się porównanie do kolegi, jest totalny brak równowagi między obowiązkami. I nad tym bym pracowała bo sama ta sytuacja z głównego tematu jest bzdurna. I myślę, że gdyby nie cała reszta to nie eskalowałoby to do takiej awantury i milczenia przez tyle dni. 

A ja mu wcale się nie dziwię, też bym się wkurzyła. Nie każdy lubi jak mu się planuje dzień. Nawet rodzinę trzeba uprzeszać o planach. Nie czaję idei takich "niespodzianek".

Ja tez bym sie wkurzyla. Godzina na pizze? A gdzie czas zeby sie przebrac i odpoczac po pracy? Jeszcze pol biedy jakbys mu wczesniej o tym powiedziala to przynajmniej psychicznie by sie przygotowal. Tym bardziej ze on tej pracy teoretycznie nie skonczyl tylko byla to jego przerwa. 

Rozumiem ze z kolega zobaczyl sie po pracy? Zupelnie nieporownywalna sytuacja. 

dokladnie , moj byly maz nalezal tez do tych ciezko pracujacych, fakt ze tak czasem musi byc, ale w tym wszystkim nie mozna zapomniec po co, dla kogo sie pracuje, gdzie jest sens zycia. Przezylam kiedys tego typu sytuacje i to otworzylo mi oczy na to ze cos jest nie tak. Byla rozmowa wyjasniajaca, mysle ze wy tez takiej potrzebujecie. 

ja tez nie znosze niespodzianek, naprawde nie znosze, ale dzieci i ich potrzeby/pomysly sa wazne. Mozna bylo po prostu inaczej zareagowac, tak jak tu opisane zachowuja sie typowe buce albo faceci pracujacy tak duzo ze zapominaja o rodzinie, dzieciach - i to tez bym jako sygnal ostrzegawczy potraktowala.

Wyskakiwanie z lozka na rozmowe z kolega w nocy - to nie przyszloby normalnym ludziom do glowy, chyba ze ktos potrzebuje pomocy ratujacej zycie.

Haha, dopiero teraz uświadomiłam sobie jakie to absurdalne :D Jakbym ktoś mi takie coś zaproponował, to posłałabym na drzewo :D 

A ja kompletnie nie rozumiem zachowania męża i jego reakcji. Uważam że nic jej nie tłumaczy. Każdy z nas bywa zmęczony czy zajęty, natomiast to nie jest powód żeby się tak zachowywać. Przecież wystarczyło pizze zamówić do domu czy zwyczajnie wytłumaczyć sytuację i zaplanować coś super na weekend. Nie, autorka nie musiała informować męża o niespodziance. To jest w końcu NIESPODZIANKA. 

Widząc wiele takich odpowiedzi - zastanawiam się co by było gdyby odwrócić role i to tatuś by zorganizował niespodziankę z dziećmi a autorka zareagowałaby tak jak jej mąż... czy byłybyście takie wyrozumiałe dla takiego zachowania? 

To przykre i wieśniackie jak się zachował. Wiadomo że mogło mu tego dnia nie pasować, ale to się inaczej załatwia. Widać że tylko wyłącznie się o siebie martwi... 

cześć dziewczyny. Dziękuję za każdą opinię. Niestety nie zgodzę się z tym, że mój mąż miał prawo tak się zachować. Mój mąż nie miał prawa robić mi awantury przy dzieciach, krzycząc przy tym na mnie, że to jest moja wina. Córka nie mogła się doczekać kiedy przyjedzie, bo chciała sprawić jemu tą wiadomością przyjemność, a on po prostu miał ją, jej odczucia w d.... Jeżeli byłaby to sytuacja, w której udział biorę tylko ja (nie mamy dzieci i takie tam) to nie byłoby żadnego problemu, przekładamy termin i zapominam o sprawie. Tutaj brały udział nasze dzieci, a zwłaszcza córka, która wymyśliła to wszystko i mąż nie miał prawa sprawić jej swoim zachowaniem przykrości. Mąż odrzucił jej prezent i to było nie fair. Po raz kolejny tłumaczę, rozumiem że miał pracę, ale nie rozumiem jego zachowania na tą sytuację. Jesteśmy rodzicami i to dzieci w jakiejś części z nas będą brały przykład w przyszłości, po części na naszych wzorcach będą budowały życie czy też zachowywały się w relacjach z innymi. I uwierzcie, że nie chciałabym, by moje dzieci tak reagowały będąc już dorosłymi.

Jeżeli chodzi o prowadzenie domu itp. to trochę jest tak, że sama męża Tak nauczyłam, bo po ciążach siedziałam w domu i to nie był dla mnie żaden problem. Spokojnie godziłam  opiekę nad dziećmi i obowiązki domowe. Sprawy pokomplikowały się gdy wróciłam do pracy i wtedy wielokrotnie mówiłam do męża, żeby mi w czymś pomógł na co często, słyszałam, że on pracuje do późna i kiedy ma to robić. Tłumaczenie, że ja też pracuję i to na dwa etaty , tylko ten drugi (czyli praca w domu) jest bezpłatny nie dawały żadnego sensu, bo przecież nie zarabiam tyle co on. Dałam więc sobie z tym wszystkim spokój, bo więcej prosić się nie będę bo ja sobie radę dam.

No i tak to mniej więcejwszystko wygląda.... 

Jeszcze raz dzięki za odzew