Temat: Chłopak zmusza mnie na prawo jazdy

mój mąż serio mnie zmusił. Zapisał mnie na Kurd i na niego zawiózł . To była najlepsza rzecz jaka dla mnie zrobił przez 10 lat :D prawko to genialna sprawa, próbuj. A nuz Ci się spodoba 

Ja mieszkam w Stanach, no i moze test teoretyczny jest lawiejszy tutaj, ale samochody te same ;). Jezdzenie to nie jest ROCKET SCIENCE. Tu jezdza wszyscy od 16 roku zycia, oraz babcie i dziadki do smierci)))

Jazda samochodem jest bardzo prosta, trzeba tylko praktyke. Powodzenia.

tez sie buntowala, przeklinalam, dlugo nie chcilam potem ezdzic, ale teraz nie zaluje :)

A ja bardzo chciałam iść na prawko, mieszkałam na wsi. O komunikacji zbiorowej nie ma mowy. Wszędzie trzeba było dojechać, do lekarza, do sklepu. Zdałam po kilku próbach.  A potem przez chyba 6 lat prawie wcale nie jeździłam.  Zawsze się czułam pewniej jako pasażer. Potem przyszła sytuacja że musiałam pojechać.  Od 4 lat jeżdżę codziennie i duże miasto i trasy. Jak by mi ktoś teraz zabrał ptmrawko to by była dla mnie wielka krzywda.  Nie wyobrażam sobie prosić kogoś nagminnie o podwozke. 

Boisz się że nie dasz rady się do testów przygotować  czy sama jazda Cię przeraża? Samych testów nie nie bój. Nawet jeśli zajmie Ci to więcej czasu to się nauczysz zasad. Natomiast jeśli przeraża Cię jeżdżenie to może nie ma się co pchać.  

Generalnie jak możesz sobie pozwolić na wydanie kilku stow to się zapisz na kurs. Jak Ci nie podejdzie to do egzaminu nie musisz przystępować . Chłopak wtedy będzie wiedział że próbowałaś i że nie wymyślasz na sile powodów. A nuż Ci się spodoba i nie będziesz od nikogo zależna.  

Moj facet nie ma prawa jazdy i szystko zawsze bylo na mojej glowie. Zawsze ja musialam jechac po zakupy, do szpitala, urzedow, wszedzie. Dlatego rok temu sprzedalam samochod i przesiadlam sie na rower i jestem szczesliwa ;-) Jednak bez samochodu jest sie ograniczonym i nie mozna powiedziec, ze tak nie jest. Rob poki nie masz innych zobowiazan - praca to nie wymowka. 

Jestem zdania że nic na siłę ale tutaj nie popuszczę ;)). Cholerna wygoda. To normalne nowy kierowca się boi. Jeździj i jeszcze raz jeździj. Powoli zaczniesz sie odnajdywać na drodze i mniej bać a jak poczujesz wygode napewno spodoba Ci się ten komfort ;) Też się bałam jeździć i nie raz noga latała mi jak na egzaminie  a teraz nie wyobrażam sobie bez auta. Trzymam kciuki ;)

zrobiłam prawko w wieku 27 lat- na początku (pierwsze 10 tys km)  było ciężko - serce mi waliło prawie w każdej sytuacji, prawie się zmuszalam, żeby siąść za kierownicą - na pewno pomaga jak na początku masz regularnie jeździć (mieć samochód) bo tak raz na jakiś czas to się zapomina ... 

Super kierowcą nnie jestem i nie będę (nie mam predyspozycji) , ale jeżdżę sobie bezpiecznie, prawym pasem :) i nie ulegam presji tych co mi migają na zderzaku. Do parkowania równoległego potrzebuję dużo miejsca i czasu :)

Ale nie żałuję. teraz  Mam możliwość zrobić wielkie zakupy raz na tydzień, podwieźć mamę do lekarza, wsiąć, włączyć płytkę i jechać na road trip. Nie ukrywajmy ale komunikacja publiczna od kilku lat w Polsce się pogarsza - np. w moim mieście kiedyś był 1 autobus co 20 min teraz co 1h. Jak sobie podliczyłam to dla dorosłej osoby po 26 rż  bilety wychodza prawie tyle samo co benzyna. Plus łatwiej też znaleźć pracę .

Ja mając 18 lat za namową koleżanki poszłam z nią na kurs prawa jazdy i to była jakaś masakra .Kilka niezdanych egzaminów praktycznych wykupywanie następnych godzin i się w końcu poddalam , po prostu nie byłam gotowa .

Po 5 latach mając 23 lata postanowiłam ze sproboje ponownie. Nie robiłam kursu od nowa a wykupiłam 8 godzin jazdy.

Udało się za pierwszym razem ,  wiec uważam ze trzeba dojrzeć i nie zmuszać nikogo. 

rób, najwyżej będziesz beznadziejnym kierowcą, tacy też jeżdżą