Temat: Partner a odchudzanie

i tu jest problem.

mój twierdzi,  że jestem piękna i nie chce żebym się odchudzała -.-

mojemu facetowi nie powiedziałam wprost, że się odchudzam, zauważył w trakcie, ale w ogole o tym nie wspomina. ja też nie, chociaż trochę mi przykro, że jeszcze ani razu nie wspomniał o efektach mojej pracy...

Mój mnie ciągle do Mc Donalda  wyciąga, na pizzę itd. A później mówi, że mam za duży "brzuszek" -.-

ja się mojemu za bardzo nie przyznaję, że usiłuję schudnąć... ale on każdy sygnał, że tak jest przyjmuje i podtrzymuje, żebym przestała kiedyś marudzić że jestem gruba (nie obrażaj mojej dziewczyny!!!) jak był u mnie na weekend i biegaliśmy po lesie to biegł za mną (yy wlókł się, bo to stanowczo było za wolno dla niego xDD) i mi gadał jak ee trener czy coś...;D na mcdonalda wyzywa, że shit, że tego się nie da jeść i w ogóle... ale słodycze... ciasta... ech... a mimo tego taki przecinek z niego ;D

Kurde. Spróbujcie z maratończykiem. Żre to jak krowa, nie tyje nic, potem pierdzieli mi o zapotrzebowaniu kalorycznym i takich tam pierdołach i uważa, że nie ma czegoś takiego, jak puste kalorie. Wsparcie niby mam- nie kusi żarciem, jak idę na rolki, to on idzie biegać. Ale jakbym posłuchała choć połowy jego rad, utyłabym dobre 5 kilo. A wiecie co jest najgorsze? Jak teraz zupełnie sobie we wakacje odpuścił z treningami, ba, kiedyś nawet taki rok miał, to nie przytył ani grama nadal żrąc jak krowa. Zero sprawiedliwości na tym świecie:(.

no tak Agniech... ze sportowcami to tak już jest;D

W tej kwestii mam szczęście :) Filip wie o mojej bulimii i problemach z jedzeniem. Powiedział, że jeśli mam się poczuć lepiej, to mogę sobie schudnąć (byle nie za bardzo, bo nie chciałby się rozstawać z moim kuprem ;P), ale jeśli nie schudnę, to nie szkodzi i jeśli przytyję, to to też nie szkodzi. Wsparcie jest ważne bardzo, nie wiem, czy bym bez niego dała radę - kiedy trzeba, to tuli i poprawia humor albo motywuje (i to nie jak mój pierwszy chłopak, mówiąc do mnie per "Grubasie" :P)

Mój H. wie że się odchudzam (w końcu mieszkamy pod jednym dachem). Akceptuje to i w pełnie mnie wspiera. Obiadki gotuje pod siebie, dietetyczne i on jada to co jest w domku. Przestawił się nawet na chlebek razowy, mimo że wcześniej narzekał że mu rani podniebienie . Ostatnio zaczął również jeździć na rowerku treningowym. W sumię mogę nieśmiało przyznać że dzięki mnie zgubił parę kilo i dobrze mu z tym.