Temat: dieta a mężowie:)

Czym jest jeden kg przy wcześniej zrzuconych 36...Trzeba się pilnować...mam nadzieję, że wystarczy mi sił :)

Ja przytyłam przy moim 15kg, bo wlaśnie, piwka, chipsy do filmu, jedzenie po nocach, a to pizza, ale też bo sama jak już sobie tak pozwoliłam to później zajadałam słodycze, no i bum, zrobiłam się tłuścioszkiem, od roku zbierałam się, żeby powiedzieć sobie basta, ale szło ciężko.
Póki co, trwa drugi tydzień i gotuję to samo, tylko sobie mniejsze porcje, ewentualnie jak jakies kanapki to mu wymyślniejsze składaniki itd, ale na jedzenie nie narzeka, wręcz zdziwiony, ze smaczne i ciekawe dania jak np. kurczak w miodzie z piekarnika czy leczko wegetarianskie z fasolką po bretonsku, także pod tym wzgledem jest mi łatwiej bo składniki mi się nie marnuja (ustawiłam sobie codziennie inne dania), nie musze myśleć nad obiadem, a on po mojej długiej przemowie nad tym, że robię to i dla siebie i dla niego też więc ma się starać mnie nie kusić bo ja naprawde uwielbiam pizze, makarony, pierogi i chipsy i jest mi trudno:P Takze sie pilnuje i sam stara nie podjadac :)

Za czasów studenckich też kiedyś się odchudzałam i sama nie wiem. Dużo znajomych wtedy mi kibicowało i jak zauważali zmiany to takie kopa do dawało do przodu, ale co drugi dzień impreza w akademiku raczej nie pomagała, pózniej wypalałam wszystko na orbitreku co wypiłam ;) Także wydaje mi się, że teraz mi łatwiej :)

jasne, że przy kimś się tyje, albo dla kogoś sie chudnie:-) punkt widzenia zależy od punktu siedzenia:-) musisz mieć naprawdę totalnie silną wolę, żeby przy nawykach żywieniowych twojego męża wytrzymać i czegoś nie skubnąć. Poza tym mężowie to z natury demotywatory - im żonki ZAWSZE się podobają, kochanego ciałka nigdy za wiele:-)

Haha , u nas nie ma tego , nigdy nie moglabym zrzucic winy za tycie na meza , Bo tez nigdy mnie nie namawia . Przytylam tylko w ciazy , a tak To nie ma szans , slodycze tak szybko pochlania ( czekolade M &m itd) ze nawet bym nie zdazyla, a znowu nie lubimy slonych przekasek, chipsow itd . Wychodzi , ze mam dobrego dbajacego meza . 

hahahaha ja tu pisałam o jednym kg a potem poszłoooo i teraz od pięciu dni znów walczę na ostro :) mąż dostał przykaz, żeby nie wodzić na pokuszenie. czasem jednak zapomina co obiecał, jak to mąż

Mój przegląda listę zakupów z Vitalii i w momencie gdy wkładam do koszyka w sklepie coś nadprogramowego, to słyszę "Ej, ale przecież tego nie masz w diecie"  wsparcie mam ogromne, ale wg mnie wszystko zależy od nastawienia- ja np. nie widzę problemu w tym, że w domu są pochowane chipsy, ciastka czy inne słodycze... umiem sobie powiedzieć "NIE!" 

Nie mam może męża, ale chłopaka. Wcześniej jak zaczynałam odchudzanie, to trochę uważał że "świruję", ale jak zobaczył efekty: fajniejsza pupa, mniejszy brzuch, jędrne uda, to teraz mnie wspiera. Wczoraj np. jak czekałam z nim na poczcie i poczułam pizzę (pizzeria jest zaraz obok poczty) i się zapytałam czy on też chce, to powiedział tylko "to ty nie jesteś na diecie?" - to mi wystarczyło :D

Poza tym jak wcześniej podtykał mi czipsy i cistka pod nos to teraz przestał kupować, a jak nawet coś kupi to zje to cichaczem nawet się nie pytając czy chcę ;)

jakoś daje rady . mój często chce zapiekanki późnym wieczorem albo po 23 jak przychodzi z pracy a ja się trzymam bo mam taką zasadę że o tej porze nie jem chodzby mnie skręcało. Mężusiowi bęben rośnie a ja ciągle w formie. Może też sobie ustal takie zasady i przyrzeknij sobie że nigdy ich nie złamiesz. Napisz sobie to karteczce i podpisz. Może i śmieszne ale działa. To taka współpraca z własnym ciałem. Miej do niego szacunek i nie zawiedź go. Zawrzyj umowę sama z sobą!

To jest fakt. Mój mąż bardzo przeszkadza mi w odchudzaniu.   Nie dość, że trzeba mu ugotować coś pysznego i nawet nie spróbować to jeszcze piwko wieczorem i zajadanie się innymi pysznościami na moich oczach Aj ciężkie jest życie mężatki