Temat: jak to sie stalo, ze przytylyscie?

Głupota i ślepota. Piwo, pizza, chipsy... Długo nie zdawałam sobie sprawy, że mam nadwagę, kompletnie to ignorowałam, udawałam że jestem szczęśliwa, nie miałam w domu wagi i nie chciałam mieć. 170 cm wzrostu, rok temu ważyłam 86 kg, teraz chcę schudnąć jeszcze 5, ale nie za wszelką cenę.

Ja od dziecka byłam gruba...oczywiście mieszkałam z babcią

Pózniej jak byłam nastolatką schudłam 15 kg byłam przeogromnie szczęśliwa.Długo utrzymywałam wagę ale niestety zaczeło się...wypady ze znajomymi na pizze,piwo.Myślałam a co tam należy mi się w końcu tyle schudłam.Niestety nie zauważyłam że z czasem zaczęłam ważyć jeszcze więcej niz przed schudnięciem.Wiele prób powrotu do tamtej wagi za mną ale żadna się nie powiodła.Zazwyczaj tyle co schudnę tyle wraca.Tym razem Może będzie inaczej

Ja warzę 81kg przy wzroście 174cm

ja w dziecinstwie byłam dośc pulchna, potem sporo schudłam ale że byłam wyższa od koleżanek i rzecz jasna przez to nieco ogólnie większa to wpadłam w mega kompleksy...uważałam się długo za wieloryba...choć teraz wiem że w rzecywistości tak nie było... poważne problemy zaczęły się rok temu - nagle zaczęłam szybko i bez jakiś przyczyn przybierać na wadze.... trybu życia nie zmieniłam sposobu żywienia też nie... a w ciągu roku stało się mnie 25kg więcej... teraz wiem że była to kwestia chorej tarczycy - konkretnie jej niedoczynności... teraz dostałam leki które mają mi pomóc dojśc do siebie i schudnąc i kilka dni temu rozpoczęłam walkę.... będzie trudno ale mam nadzieję że się uda

Witam:) Widzę, że nie tylko mam te problemy. Stres- to jem. Wszędzie jeźdze autem- więc nie mam ruchu. Brak czasu- brak ćwiczeń. No i lenistwooooooooooooooo! No i fast foody. No i późne kolacje.... Jako dziecko i nastolatka byłam pulchniutka. Na studiach spadłam z wagi 20 kg. PO studiach do pracy i w auto i się zaczęło wszytko to co wymianiłam. I znaów 20 kg do przodu. Normalnie czuję się jakby moja waga cofnęła się w czasie!!!! Ale teraz wzięłam się za siebie 9 dni na diecie i dalej walcze :) 

A i jeszcze jedno! Dobrze wiedzieć czemu się przytyło, bo można walczyć z tymi błędami. Ja się STARAM Z NIMI WALCZYĆ :):):):)

Pozdrawiam

zgadzam się, też uważam że grunt to zdiagnozować w czym tkwi problem

Fast foody, lenistwo i słabość do słodyczy to naprawdę pół biedy. Gorzej, gdy przyczyna otyłości czy szybkiego przybierania na wadze leży w chorobie-tarczycy, PCOS i innych takich ścierwach.

Ja zawsze byłam szczupła. Zaczęłam tyć właściwie od czasu liceum-wypady na pizze, alkohol, fast foody, ogromne ilości słodyczy, brak śniadań, wieczorne wyżerki, grille, wyjazdy... No i doszłam do wagi 60+, ile dokładnie nie wiem bo też nie miałam w domu wagi i wcale nie uważałam się za grubą, ot-może apetyczną, w niektórych partiach ciała tłuściutką... I pewnie nigdy bym nie próbowała odchudzania gdyby nie duże, życiowe zmiany. Dużo stresu, złości i zacięcia spowodowało, że w ciągu 3 miesięcy doszłam do wagi, jaką miałam w wieku 14 lat, czyli 48 kg. Wiele zmieniłam w sposobie odżywiania, właściwie teraz, poza słodkimi wyżerkami, jem zupełnie inaczej: zdrowiej, rozsądniej, pełnowartościowo. Od tego czasu z wagą bywało różnie-przytyłam 3 kg, potem schudłam 4, następnie znowu przybrałam kilka... Teraz nie mam okresu (przyczyny jeszcze nieznane), sporo wody się we mnie zatrzymuje, ale na szczęście, do dawnej wagi nie wróciłam i nie zamierzam. Mało tego: na wiosnę zamierzam ważyć tyle, ile ważyłam po pierwszym sukcesie odchudzania! I dokonam tego:)

3 do 6 batoników dziennie + hod dogi ze stacji + bułeczka z masełkiem i serem żółtym i czasem czekolada "z okienkiem" --> to wszystko po 20:00.... :(:( poza tym zwiększanie z dnia na dzień porcji, rozciągnięcie żołądka..

mnie rodzice rozpieszczali dobrymi rzeczami jak bylam mala i tak mi zostalo .. do tego zajadanie stresu i niepowodzen a na koniec i to czaesto teraz obserwuje jedzenie z nudy - siada sie przed tv i jak z paleniem nie ma co z rekami zrobic to sie czlowiek lapie za jedzenie