Temat: On nie chciał iść do pracy...

po co mówisz dziecku, że wywaliłaś ojca z domu? Bo chyba nie było świadkiem jak go wywalasz? 9 latka - nie musi znać wszystkich problemów dorosłych. Może nie wymyślaj, że tatuś wyjechał za granicę, bo może go spotkać, ale coś sensownego, żeby dziecko nie obwiniało ciebie, np tata się wyprowadził, bo szuka pracy ... wróci jak znajdzie

błaga żebyś go przyjęła , bo nie ma kasy . Niech najpierw pójdzie do pracy, później rozważaj powroty . A dziecku tłumacz 

slabiutka prowokacizna

A tu nagle tatuś pojawi się pod drzwiami od mieszkania, powie dziecku ,,namów mamę żeby mnie przyjęła od nowa" i dziecko już totalnie przestanie wierzyć. Moim zdaniem szczerość wobec 9latka to złoto. 

W sumie jestem w szoku, że wytrzymałaś aż 10 lat. Gdyby mój partner NIE CHCIAŁ (nie że ie mógł, nie potrzebował itp) podjąć pracy przez pół roku to już byłoby po związku. 

Mogę się założyć, że jeśli coś zarobi, to niczym się nie podzieli. Trafiłaś na mega pasożyta. Szok, że wytrzymałaś tyle lat! Ciężko uwierzyć. Ktoś dobrze doradził żeby powiedzieć dziecku, że tata szuka pracy i jak zdecyduje się pracować to wróci.Poza tym co to za przykład dla dziecka? Je też na starość będziesz musiała utrzymywać jeśli napatrzy się na tatusia. 

hmmm...no to może powiedz mu jasno, że powrót ok ale z umową o prace w ręce? Pewnie jesteś z nim zżyta skoro tyle lat byliście razem. Jeśli chodzi tam tylko o finanse to może warto rozważyć powrót pod warunkiem, że luby zacznie zarabiać. 

Jak dziecko nie będzie cię kochało, to oddasz je pod opiekę tatusia. Miłość szybko powróci. 
Zawsze myślałam, że dziewięciolatek to jest już całkiem rozumne stworzenie 

A ty bardzo dobrze zrobiłaś. Myślę, że okaże się  to jedną z lepszych decyzji w twoim życiu. Tylko nie mięknij

Tez uwazam, ze podjelas bardzo odważną decyzję i powinnas w niej trwac. Jest ciezko i jeszcze jakis czas będzie, ale to dla Twojego i dziecka dobra. 

Ten mezczyzna jest pasożyt. Jesli tak mu źle i tak bardzo chce się zmienic, to niech najpierw się zmieni, udowodni, że jest kimś wartym uwagi. 

Dziecko teraz reaguje tak jak reaguje, ale uwierz mi, z czasem bedzie Ci wdzięczne, bedzie dumne ze swojej matki. Dzieki temu mozesz zapewnic lepsze życie dziecku, bo w końcu nie bedziesz marnowac srodkow na nieroba.

Raaany aż nie wierzę, że tacy faceci istnieją. Ja rozumiem nie móc znaleźć pracy, ale żeby nawet nie szukać? Pasożyt. Żona kasę przyniesie, w domu posprząta, ugotuje. No nic tylko się żenić. A won! Dobrze zrobiłaś! Na pewno wiele trudu to kosztowało. Bądź dzielna i się nie poddawaj. Jak go teraz przyjmiesz to już zawsze będzie wiedział, że na straszeniu się kończy. Nie! Powiedz mu, że ma znaleźć pracę, zarabiać i wtedy pomyślisz o przyjęciu go. I będzie na cenzurowanym po powrocie, a nie że wróci i za miesiąc po pracy i znowu w domu na kanapie rozwalony jak księciunio. Dziecko jak to dziecko - jest smutne, że taty nie ma i wyżywa się na Tobie. Ja bym z nim porozmawiała, wytłumaczyła. Powiedz, ze to tymczasowe, bo tatuś musi pozałatwiać swoje sprawy, znaleźć pracę i wtedy wróci. 9 latek powinien to zrozumieć. Nie bedzie łatwo. Na pewno nie najeżdżaj na ojca i nie obgaduj, ze musialas go wyrzucić bo to leń - takie rzeczy bolą każde dziecko - ono kocha oboje rodziców tak samo. Trzymaj się i nie daj się! Lepiej pomęczyć się teraz niż całe życie. Nie jestes wołem od roboty!