Temat: Dotykanie cudzych zwierzat/dzieci

My koło mieszkania mamy wybieg oraz park. Na wybiegu rzadko kto bywa, park pełen ludzi ;) Nie mogę się wypowiadać za wszystkich, więc wypowiem się za siebie - wzięliśmy ze schronu 7 letnią sukę i to mordęga z wychowaniem jej. Przez kilka miesięcy skakała na smyczy na praktycznie co drugą osobę na mieście.  Mamy podejrzenia, że wcześniej żyła na łańcuchu. Wybieg to żadne wyjście, bo owszem, wylata się, ale nie nauczy się być obok ludzi. Teraz mamy ją rok i już jesteśmy w stanie skupić jej uwagę na sobie bez smyczy w parku, przy obcych, choć raz na ruski rok zdarzają się wpadki ;) Bez obcych byśmy jej tego nie nauczyli i to, ile się naprzepraszałam i narumieniłam, to niewielka cena. Ale też wiele pomogło nam to, że mnóstwo ludzi już rozumie, iż nie należy nagradzać pieszczotami psa, który nie słucha właściciela. Najtrudniej było z okolicznymi dzieciakami, ale i one zrozumiały, że mizia się spokojnego psa na smyczy, żadnych nagród za to, że pies nie daje się odwołać ;)

ja raczej do zwierzat nie wyciagam reki.gdyby ktos chcial dotknac ktores z moich dzieci to poprostu uderze tego kogos w reke.raz ksiadz w kosciele dotknal corke I mala  tak sie wydarla,ze juz pozniej sie zastanawial,czy dotknac kolejne

Do teraz nawet nie przyszło mi do głowy że to faktycznie może być dla kogoś problem jeśli się głaska szczeniaczka,może dlatego że mi to nigdy nie przeszkadzało,a dzieci to nie wiem bo unikam a obcego nigdy bym nie dotknęła  

Ja za zwierzętami domowymi nie przepadam, więc piesków nie miziam. Córka przepada (15 msc) ale uczę ja, że się nie dotyka. Tzn. Jak widzi psa to szczęście niepojęte, jak piesek sam podejdzie ucieszony a właściciel pozwala to daje jej pogłaskać. Samej - nigdy.

Dotykanie dzieci pół biedy, moją córkę kilka razy ktoś obcy wycalowal...ostatnio sąsiadka moich rodziców (taka z budynku obok, nie z naszego) wycalowala ja po rekach, chociaż widziała ja po raz pierwszy a mnie nie widziała kilka ładnych lat o.O nie zdążyłam zareagować.

Tez tak mam

Ale co do uwag odnośnie dzieci zgadzam sie z Tobą, nikt nie powinien przy dziecku krytykować decyzji rodzica 

dzieci nie robia na mnie wrazenia, nie dotykam itp. 

jezeli przyleci za mna jakis zwierzak i sie ewidentnie lasi, to poglaszcze, czemu nie ;) 

jesli wlascicielowi to przeszkadza to niech trzyma krotko na smyczy.

Troche wyolbrzymiasz o tym lizaku przy kasie. Babka zazartowala tylko. Haha jak slysze takie "madki"co mysla ze ich bachorek jest cudem swiata i nalezy go strzec jak swietego graala to smiac mi sie chce. 

Ja nie mam problemu z tym jak obca osoba jest zainteresowana moim dzieckiem. Jak pomizia go czy powie zabawnego. Nie ma dnia zeby ktos nas nie zaczepil:) Zreszta nic dziwnego bo moj syn jest wyjatkowo slodki i ladny. Nie boi sie obcych i zaczepia wszystkie ekspedientki w sklepach, ludzi w autobusie. Towarzyski chlopak z niego:)  

Interakcja miedzy ludzmi albo między ludzmi a zwierzetami to nie jest jakiś demon i nie trzeba się go bać. Nie jest to też choroba zakaźna, żeby się jej brzydzić. 

Nie jestem matką, więc Twoja uwaga mnie nie boli. A żart mógłby być w innym stylu, dziecko z pewnością tego "żartu" nie załapało. A co do Twojego dziecka to poczytaj sobie tutaj wypowiedzi i zobacz ilu kobietą Twój bachorek by przeszkadzał z tym swoim byciem towarzyskim.

Jak miałam swojego psa to szlag mnie trafiał jak podchodzili i głaskali. Jedni się pytali, inni nie.
Sama raczej nie głaskam cudzych psów, po części dlatego że się ich po prostu boję. 

A dzieci? Dzieci nie lubię i nie dotykam. Jeśli w ogóle mi się zdarzy jakaś interakcja to jest to tylko uśmiech i nic poza tym. W ogóle dziwne jest dla mnie dotykanie cudzego dziecka, albo brzuszka ciążowego. No bez przesady...