Temat: Niepracujące matki

Sylwia_25 napisał(a):

Ja znowu jestem zdania, że bardzo dużo kobiet "spełniających się zawodowo" z nowobogackich domów ma przesłonki na oczach i nic się dla nich nie liczy tylko kariera i pieniądze. A dzieci stęsknione za rodzicami muszą zadowolić się jedynie towarzystwem opiekunek. Przykre :( 

pogwizdek1 napisał(a):

. Potem na starosc tez nie beda miec emerytur i znow pozostanie mops i inne takie hocki klocki czyli cale zycie bedziemy na nie pracowac.

cancri napisał(a):

Nie czytalam calego watku, wiec nie wiem co tam nawypisywalyscie. Dla mnie to jest uposledzanie dziecka, i tyle. I nie mowie o przypadkach, w ktorych matka nie ma nikogo, i musi siedziec w tym domu..Kurde, jak ja bylam w podstawowce w pierwszych klasach, to chodzilam odebrac brata z przedszkola, i z nim do babci... daleko to nie bylo, pomiedzy szkola a przedszkolem kilka ulic, no ale mam wrazenie, ze malo ktore matki w miescie dzis by na to pozwolily.Nie wyobrazam sobie, zebym musiala po szkole wracac do domu, i siedziec z matka, ktora od a do zet wszystko za mnie robi, bo sie nudzi. Moi rodzice byli dostepni po 19, wiec szlam do babci, jadlam obiad, i potem mialam codziennie mase zajec dodatkowych, albo czasem spedzalam czas na podworku. Najbardziej nie rozumiem kobiet, ktore nie moga sobie pozwolic na niepracowanie, a mimo to zwalaja wszystko na nadmiar obowiazkow przy dzieciach, i do tej pracy nie ida.A juz najbardziej nie rozumiem tej chorej paniki pod tytulem: moim dzieckiem beda sie opiekowac obcy ludzie. Potem rosna takie niedojdy zyciowe, ktore bez mamy sobie nigdzie i nigdy nie poradza.

pogwizdek1 napisał(a):

A ja na niepracujące matki nie mogę patrzec. Mam dwojke dzieci, które zostawiałam w wieku 7 i 6 miesiecy z opiekunka i szlam do pracy. Teraz starsza corka jest juz w podstawowce. Na 20 dzieci w klasie tylko jedna mama pracuje - ja. Reszta siedzi w domu, choc wszystkie maja juz dzieci w wieku szkolnym. W czasie gdy ja jade do pracy mijam te damulki jak chodzą sobie z kijami. Ja haruje a one nic nie robiac maja tyle samo pieniedzy co ja: fikcyjne separacje i alimenty od panstwa albo zasilki z mopsa bo oficjalnie nikt nie pracuje w rodzinie (maz zazwyczaj na czarno za granica). 

pogwizdek1 napisał(a):

Sylwia_25 napisał(a):

Ja znowu jestem zdania, że bardzo dużo kobiet "spełniających się zawodowo" z nowobogackich domów ma przesłonki na oczach i nic się dla nich nie liczy tylko kariera i pieniądze. A dzieci stęsknione za rodzicami muszą zadowolić się jedynie towarzystwem opiekunek. Przykre :( 

 A wcale ze nie. trzeba miec umiar we wszystkim. wcale nie jestem z nowobogackiego domu, ba nawet nie mam swojego i wcale praca nie przeslania mi wszystkiego. a moje dzieci sa szczesliwe, bo maja spelniona zawodowo mame, ktora po pracy poswieca im maksimum czasu. O matkach niepracujacych zdania nie zmienie. Nawet jeszcze dołoże. Potem na starosc tez nie beda miec emerytur i znow pozostanie mops i inne takie hocki klocki czyli cale zycie bedziemy na nie pracowac.

cancri napisał(a):

Nie czytalam calego watku, wiec nie wiem co tam nawypisywalyscie. Dla mnie to jest uposledzanie dziecka, i tyle. I nie mowie o przypadkach, w ktorych matka nie ma nikogo, i musi siedziec w tym domu..Kurde, jak ja bylam w podstawowce w pierwszych klasach, to chodzilam odebrac brata z przedszkola, i z nim do babci... daleko to nie bylo, pomiedzy szkola a przedszkolem kilka ulic, no ale mam wrazenie, ze malo ktore matki w miescie dzis by na to pozwolily.Nie wyobrazam sobie, zebym musiala po szkole wracac do domu, i siedziec z matka, ktora od a do zet wszystko za mnie robi, bo sie nudzi. Moi rodzice byli dostepni po 19, wiec szlam do babci, jadlam obiad, i potem mialam codziennie mase zajec dodatkowych, albo czasem spedzalam czas na podworku. Najbardziej nie rozumiem kobiet, ktore nie moga sobie pozwolic na niepracowanie, a mimo to zwalaja wszystko na nadmiar obowiazkow przy dzieciach, i do tej pracy nie ida.A juz najbardziej nie rozumiem tej chorej paniki pod tytulem: moim dzieckiem beda sie opiekowac obcy ludzie. Potem rosna takie niedojdy zyciowe, ktore bez mamy sobie nigdzie i nigdy nie poradza.