Temat: Brzydkie dziecko

Comfy, w tym temacie chodzi o to, ze przyszlo Ci do glowy go w ogole rozwazac... :)

ja juz Ci odpowiedzialam wczesniej - wg mnie milosc determinuje poczucie estetyki, szczegolnie w pierwszych latach, taki to dar Maatki Natury i chwala jej za to... 

a potem temat ewoluowal do stadium co wyrasta z brzydkich kaczatek, a co z malych ksiezniczek, totez mi powyzsza refleksja przyszla do glowy, i tyle... :)

no.. generalnie też uważam się za przeciętną.. mój tata sam stwierdził po urodzeniu sie mojej kuzynki że jest brzydkim dzieckiem.. i że ja jako dziecko byłam ładniejsza.. Fakt faktem mam ciemniejszą karnacje, ciemne oczy i swego czasu miałam miodowe włosy.. za to moja kuzynka różowa, blondyna o niebieskich oczach.. pulchna i nie wiadomo co jeszcze.. od małego widać, że urodą nie grzeszy.. Ja np mam tak.. że mam obawy.. mój chłopak z którym jestem już ponad 4 lata i myślimy pomału co tu dalej zrobić.. Jako dziecko był rudy.. jego siostry tak samo.. jak zobaczyłam jego zdjęcia za dzieciaka, to się z lekka uśmiałam.. z czasem jego włosy zrobiły się brązowe nawet dosyć ciemne.. i teraz w życiu bym nie powiedziała że był rudy.. Mam obawy, że moje dziecko będzie po prostu rudzielcem.. po babci i po tatusiu.. wiadomo ważne żeby było zdrowe.. ale gdzieś tam bardzo baaaardzo głęboko istnieje taka świadomość.. nie żebym oceniała ludzi po wyglądzie.. ale.. właśnie.. WSZYSCY MAMY OCZY I SWOJE IDEAŁY.. Mój M. jest żywym przykładem tego, że można wyrosnąć na przystojnego faceta.. i może podbić moje serce.. 

PS Nie miałam zamiaru ubliżyć rudowłosym.. dla innych kolor rudy jest pożądany.. mnie osobiście nigdy się zbytnio nie podobał.

W awatarze to twoja córka? Powiedziałabym, że jest dość przeciętna.

mysle, ze czytajac watek autorka moze sobie odpowiedziec sama

nie, matki na ogol, w 80% NIE PRZYZNAJA SIE; ZE MAJA BRZYDKIE DZIECi, mysle, ze dzieje sie tak dlatego, ze po prostu tak nie mysla. Patrza przez pryzmat milosci i swoje dzieci widza jako ladne, nawet jesli komus z boku sie one mniej podobaja.

Nawet tu na forum wiekszosc mam wypowiedzialo sie, ze tak sa brzydkie dzieci ale: moje jest piekne, a jak sie przyjrzec w awatarze czy pamietniku to zwykle dziecko, ale dla mamy piekne i tyle ;)

żartujesz???jest ponad przeciętność. Na prawdę śliczna.

No i właśnie cały czas o to chodzi. Piękno leży w oczach patrzącego. Jeden powie, że dziecko brzydkie, bo ma jasne włosy i błękitne oczy, a on za piękne uważa tylko ciemne włosy i brązowe oczy. A inny zachwyci się urodą barokowego aniołka. Dlatego trudno rozmawiać o tym, czy matce się podoba jej dziecko. Myślę, że bardzo rzadko która matka jedynaka myśli, że jej dziecko jest brzydkie. Może tak być, jak ma dwoje dzieci i zaczyna je porównywać. Wtedy niemal zawsze jedno wypadnie gorzej. Ale kochająca matka raczej będzie szukała piękna w dziecku, nie brzydoty. Co zresztą wstępnie potwierdza cały ten wątek.

Trzeba też umieć patrzeć obiektywnie: bo nawet jak ja jestem zwolennikiem ciemnej karnacji, brązowych oczu i czarnych włosów  , to nie powiem nigdy na małą blondyneczkę o niebieskich oczach , czy rudą o zielonych  że jest brzydka bo to nie mój typ urody.

Pojęcie piękna nigdy nie jest obiektywne. Dla mnie piękne są wzory matematyczne, a niektórych skręca. Czemuż nie potrafią patrzeć obiektywnie?

Chyba nawet lepiej jak bobas jest brzydki, są duże szanse że to się zmieni, tak samo jak ładne dzieci często stają się brzydkie :) Ja byłam prześlicznym dzieckiem, sama się rozczulam nad swoimi zdjęciami (a nie cierpię małych dzieci), obcy ludzie zaczepiali moich rodziców że pewnie będę aktorką czy modelką. A teraz? Wyglądam jak pół dupy zza krzaka i należę do brzydali :P

Ot, luźna myśl wynikająca z nudów - w końcu można się czasem zastanowić nad czymś zupełnie bez sensu ;)