Temat: Świerszcz jadalny, mączniki i inne tuptaki

Ej no nie problemem nie jest, kiedy wciągasz cos, na czym po polsku pisze "mąka z świerszcza" tylko mąka wrzucana do wszystkiego jak leci, tak jak niemal teraz soja. 

Dla uzależnionych od słodyczy, moze wam też pomoże - polecam lekturę składów tych wszystkich batonów, lodów (oj!) i ciasteczek (o mamo...). Świerszcze z chityną wydają sie przy tym całkiem spoko :)

O grzybach od dziecka słyszałam, że są ciężkostrawne, jadło się jajeczniczke na grzybkach jesienią, grzybową raz na kwartał i bigos z suszonymi grzybami w okolicach świąt. To nie są tony.

Sprobuje, czemu by nie. Skoro jadłam świńskie mięso a świnia zezre wszystko i robactwo i mysz,szczura, odchody świńskie. A przecież ziemię w ogrodzie również użyźniania się odchodami i rosną sobie na nich warzywna. To co tam taką mąka. Jeśli sprawi to że będzie mniej cierpiących zwierząt to tak, będę jadła jako alternatywne źródło białka. A tu jeszcze taka ciekawostka 

Dalej uważam, że rynek to zweryfikuje. Z resztą, już weryfikuje - patrząc na przykładzie karmy dla psów. Pojawiły się takie z dodatkiem robali, nawet w Lidlu widziałam że były jakieś chrupki z tym. Były i już nie ma, bo widocznie ludzie tego nie kupowali. Do ludzkiego jedzenia też będą to wprowadzać stopniowo i patrzyć jakie są reakcje, czy ludzie kupują, czy tego unikają na sklepowych półkach. Dokładnie to samo jest teraz z koszenilą. Nie wszystko barwione na czerwono jest barwione robalami. Jest dużo jogurtów gdzie używają po prostu soku z buraka. 

To, że u Ciebie się czegoś nie jadło, nie znaczy że tak było wszędzie. U mnie się je bardzo dużo grzybów, rodzice mają działkę pod lasem, mama potrafi wracając w sezonie po weekendzie przywieźć po dwa wielkie koszyki. 

jesli one rzeczywiście smakują i są wartościowe to nie mam powodu żeby świrować. Jak już napisani to przyzwyczajenia w naszej głowie.

Dla mnie czym innym jest jedzenie robali w formie sproszkowanej (gdzie tak naprawdę tego smaku w ogóle nie czuć, nie wspominając już, że jest to dla mnie dość bezpieczna forma serwowania takich "przysmaków"), a podanie takiej tłustej larwy na talerzu, kiedy mi to chrupie pod zębami po każdym ruchu szczęki.

Dostaję niepohamowanego ślinotoku na myśl o tatarach, krewetkach, sushi w tempurze, serów typu brie/camembert czy niechlubnej kaszance (tylko z grilla!), ale pieczony robak, to już dla mnie za dużo.

Za dziecka brałam w ręce wszystko, co się rusza i pamiętam te smrodliwe zapachy/wydzieliny, jakie nie raz czułam na dłoniach po kontakcie z jakimś żuczkiem czy pająkiem. Fuj.

Ja mogę jeść. Nie zjem żywej larwy, ogólnie mnie te wijące się larwy strasznie obrzydzają. Ale już z prażonymi świerszczami (czy inną szarańczą, bo nie jestem pewna co to było) nie miałam problemu, to tym bardziej z mąką z robaka nie będę miała.

Brrr. Zgadzam się z przedmowczyniami, ze to pewnie przyzwyczajenia w naszych głowach, w końcu w Azji czy chociazby w Meksyku smażone świerszcze są sprzedawane jako street food czy przekąska do piwa. Mój chłop mi opowiadał, ze już wiele lat temu będąc w Tajlandii miał okazje spróbować skorpiona, świerszczy, tarantuli czy mrówek. No dla mnie nie do przeskoczenia, ale ja ogólnie jestem dosyć „obrzydliwa” jeżeli chodzi o jedzenie.

Z drugiej strony, myślę że, chyba tak naprawdę nie wiemy ile każda z nas ma na koncie robaczków 😅 w końcu ciężko powiedzieć czy przy produkcji chociażby mąki każde jedno ziarenko było oglądane, czy coś się do młyna przez przypadek nie dostało 😜

Hahahha hahahhah takich pierdół to ja dawno nie czytałam 🤣🤣🤣 weź się najpierw dokształć bo ktoś to jeszcze weźmie na poważnie