Temat: Koleżanka obrzydzająca pracę...

Pracuję w firmie dwa lata i odkąd w maju przyjęli moją nową współpracownicę mam dosyć wszystkiego. Pracowałam z różnymi ludźmi, z jednymi się pracowało lepiej, z innymi gorzej, jednak ta kobieta jest nie do przeskoczenia. Nasze stanowisko wygląda w ten sposób, że mamy wydzielone trzy stanowiska dla trzech osób. Każda osoba zajmuje się innym etapem. Ja pracuję na końcu, ona na samym początku. Poprzednio na jej miejscu pracowała młoda dziewczyna, z którą praca była super, bo każda z nas wiedziała co robić i nikt nie wchodził sobie w drogę, a nawet jak było coś nie tak, to wystarczył krótki komunikat bez wchodzenia w szczegóły i wszystko zostawało na luzie wyjaśnione. W maju przyjęli tę nową pracownicę i dali jej nauczycielkę, która w ogóle nie uczy, ale bierze kasę za uczniów. Już od pierwszego dnia zaczęła się przymilać do tej swojej nauczycielki, komplementować jak alfę i omegę i mnie pouczać, jakbym ja się przyjęła razem z nią, a ja tam pracowałam od dłuższego czasu. Powiedziałam jej, że wiem jak to się robi, bo pracuję tu pół roku. Ona to kompletnie zignorowała i dalej mi tłumaczy albo zamiast robić swoje, pilnowała co ja robię (Robiłam dobrze, tylko aby było szybciej, AKCEPTOWALNE jest robienie tego po łebkach. Wtedy nie było pracy, więc specjalnie robiłam to dokładnie, żeby nie stać. W tej pracy tak trzeba i nie jest to moja fanaberia czy lenistwo, bo sam lider potrafi przyjść i szepnąć na ucho, żeby się ociągać, bo to ostatnia seria do końca zmiany.) I tak nie było tej pracy, a ona co chwilę do mnie podchodziła i mi tłumaczyła, żebym tego nie robiła, bo szkoda mojej pracy. Wszystko jej wyjaśniłam, to spotkałam się ze ścianą, bo do niej nic nie dotarło i przychodziła dalej. "Nie przejmuj się, rób swoje" <uderza głową w mur>. Raz wykryłam jej błąd (30szt produktu zrobiła według złej instrukcji) i zatrzymałam całą serię. Mieliśmy to załatwić z liderem po cichu, ale przyszła ta nauczycielka i zaczęła się interesować, a on jej powiedział coś głupiego na zbycie (nie jest u nas lubiana, bo przychodzi węszyć po naszym gnieździe i później kabluje szefowi), a ona oczywiście pobiegła naskarżyć szefowi, że był błąd i jej nie chcieliśmy pokazać. Przyszedł szef, a moja cudowna koleżanka natychmiastowo do mnie podleciała i mi zaczęła przy nim na pokaz tłumaczyć, że trzeba otwierać w komputerze wszystkie instrukcje, bo później wychodzą błędy. Przypominam, że ona tę serię przepuściła, a ja to wykryłam, więc definitywnie nie była to nasza wspólna wina. Po tym incydencie była afera, nawet się zwolnić chciała i płakała całą drogę powrotną do domu, bo jak to nauczycielka może na ucznia donosić. Ano, mamy taki klimat, że może. Zaczęło się obgadywanie jej i podważanie jej kompetencji, już nagle nie była alfą i omegą. Normalnie by to nikogo nie obchodziło, bo wszyscy znają tę nauczycielkę i raczej chłodno się z nią obchodzą. I teraz co ona węszy, to ta mi jakieś komentarze na jej temat na uszko rzuca. Cały czas się rządzi, nie można jej nic powiedzieć, bo w ogóle nie słucha. Liczy się tylko jej racja. Twierdzi, że otwartą rozmową z nią można dojść do zrozumienia, ale nie można. Ona kompletnie ignoruje wszystko co jej mówię, by na mnie naskoczyć i mnie traktować jak uczennicę. Ona nie ma nawet umowy na stałe, a się czuje jakby najdłużej pracowała. Wszystkie moje słowa odwraca przeciwko mnie i mnie przedstawia jako osobę niekompetentną, która ma lekceważący stosunek do pracy. Ja jestem pracowita, dbam o stanowisko pracy i wykonuję swoje obowiązki należycie, jestem dokładna i nie robię błędów. Jedyne błędy jakie robiłam były w czasie nauki, później nie miałam ani jednego, a błędy mojej zmienniczki były mi pokazywane kilka razy w tygodniu - chyba o czymś to świadczy, jak bardzo jestem olewającym i nie przykładającym się do niczego pracownikiem. Tylko ja nie lubię, kiedy mi ktoś truje. Robię swoje bez wczuwania się, a teraz nie da się tak pracować, bo ona stwarza sztuczne zamieszanie, przychodzi mnie kontrolować, łapie się za moją pracę, co mnie wybija z rytmu. Kiedy jej coś powiem, to rzuca jakiś komentarzyk umniejszający mojej osobie typu, że powinnam to ogarniać, bo o ja zrobię jak ją przeniosą. Nie umie dostosować tępa pracy, bo jak tej pracy nie ma, to zrobi szybko swoje, zabierze moje (gnojąc mnie przy okazji) i czeka na medal stojąc godzinę jak kołek, bo się nam praca skończyła. A jak jest praca, to musimy zostawać po godzinach, bo ona na początku się nie wyrobiła. Przy szefie potrafi powiedzieć, że miała gorączkę, ale i tak przyszła, bo jak ja bym sobie bez niej nie poradziła (pracowałam przed jej zatrudnieniem wielokrotnie sama i wyrabiałam się bez większych problemów). Do pieca dołożyła, kiedy to jednego razu pod koniec zmiany wysprzątałam swoje stanowisko na błysk, że można było się przejrzeć, po czym do końca zmiany specjalnie zajmowałam się pierdołowatą pracą dla zabicia czasu, bo cały plan był już dawno zrobiony. I tak za 15 powiedziałam jej, że idę do toalety, mając w planie jeszcze zamieść (ze szczotką nie wolno się kręcić przed za 10), ona przytaknęła. Wróciłam, a tu stoi lider opaty o mój stół, obok ona ręcznikiem "czyści" wysprzątane przeze mnie stanowisko i lider do mnie, że my tu razem pracujemy, a dzisiaj ona musiała wszystko sama, a ja sobie poszłam. Wyjaśniłam liderowi, że poszłam do łazienki, bo to wysprzątałam, a ona tam taka skruszona, prawie płacząca, kompletnie olewając moje słowa: "brzydko się zachowałaś". Ręce mi opadły. Mam jej dosyć, takie akcje są codziennie. Ona coś odwali, to próbuje to zrobić z tego naszą wspólną winę, jest szansa, żeby podszyć się pod moją pracę, to się podszyje i jeszcze nakabluje, że sama to robiła, a ja się obijałam. Mam jej dosyć. Zamiast iść spokojnie do pracy, codziennie mam nerwy. Żadne rozmowy nic nie dają, bo ona mnie atakuje, odwracając wszystko. Nie wiem jak to przedstawić przełożonemu, bo to są takie ataki-nie ataki. Ostatnio jak szukałam w internecie porad, to znalazłam artykuł o mobbingu i wszystkie podpunkty idealnie się pokrywały z jej codziennymi zachowaniami w stosunku do mnie. Nie mam pojęcia jak ją traktować albo odpierać takie zagrywki. A i do tej trzeciej osoby nie podchodzi, bo to jest facet i on ją niby molestuje, a ona ma męża i sobie nie życzy bycia podrywaną.