Temat: Nieporadne wdowy

Myślę, że to takie jojczenie, żeby coś ugrać. Na początku faktycznie mogły sobie nie radzić - wiadomo, nowa sytuacja. Ale potem zobaczyły, że popłaczą i każdy facet koło nich skacze i je wyręcza i tak sobie w życiu radzą. Moja babcia zmarła w wieku 95 lat. Jak dziadek umarł to miała 60 parę. Do samego prawie końca (no tak do około 92 lat) mieszkała sama i sama sobie radziła. Nie chciała pomocy, nie chciała isć do któregoś z dzieci mieszkać. Była totalnie samowystarczalna. Sama nosiła węgiel z piwnicy na 1sze piętro a w późniejszym wieku jak już nie miała tyle siły, to wołała takiego osiedlowego menelika i za 5 zł jej przynosił czy narąbał drewna. Nigdy nikomu nie jojczyła jaka to ona jest biedna. Wręcz odwrotnie - nie pozwalała sobie pomagać na dłuższą metę. Oczywiście my jako dzieci i wnuki na tyle ile mogliśmy to się pojechało, coś jej porobiło, ale też nigdy nie chciała i nie oczekiwała takiej pomocy. Wszystko chciała robić sama lub sama sobie załatwić. Moja ciotka tez jest wdową od 15 lat i też nie jojczy i nie stęka wszystkim dookoła. Chyba zalezy od człowieka. Poza tym pewnie sporo jest wdów, które nie robią takich akcji jak te z Twoich opowiadań - ale akurat te ci się w oczy rzuciły ze względu na to zachowanie.

ja może trochę generalizuję ale naprawdę to zauważyłam, co jest zupełnie przeciwne w moich obserwacjach do babek po rozwodzie, które wręcz działają ponad siły. 

Bo jak ktoś się rozwodzi, to się szykuje na bycie samemu. I chce być sam. Śmierć bliskiej osoby to kompletnie inna bajka.

Ja też 🤣

wiem, spotykałam się z wdowcem. Ale inna sytuacja jest gdy od śmierci mija 5-10 lat, wg mnie nie powinno się wtedy smeirci małżonka wykorzystywać do ugrania pomocy itp.

ja też. 😁

Ja widzę. Tylko w innych kwestiach: że nie potrafią niczego ugotować, nie pójdą sami na zakupy odzieżowe, w domu wieczny bałagan (czy raczej brud po prostu). Do lekarza też najlepiej żeby ich zabrać. Kwiatki na cmentarz "to wy kupcie, ja się nie znam" (przy czym to "wy kupcie" sprowadza się do tego, żeby się zajmować grobem ich żony, przyjeżdżać sprzątać, zamiatać, myć nagrobek, kupować kwiaty za swoje pieniądze, w ogóle dbać o to żeby miejsce na cmentarzu było opłacone, a oni zapalą świeczkę i tyle). W kościele też niczego nie załatwią - np. żona była bardzo religijna, wiadomo że chciała żeby za nią msze zamawiać, to nie pójdą do księdza. Mnie babcia tak czasami wysyła żebym komuś pomogła, bo sam nie pójdzie - nie wiem, dla mnie to jest dziwne, ja niewierząca jestem, a jeszcze mnie żaden ksiądz nie zjadł, a oni nie mogą załatwić. Ogólnie moja babcia i mama tak się od lat litują, też jak ktoś ma dzieci i wnuki to im nic nie kupi, żadnych prezentów sam nie zrobi, tylko też trzeba cudzym wnukom coś wybierać (i nie, że doradzić, tylko samemu zadecydować, pojechać, kupić, zapakować na prezent).

Moj to juz przegina totalnie. Do fryzjera, lekarza czy po ciuchy pojdzie, ale cokolwiek wiecej...rozumiem w De bariere jezykowa, chociaz po 8 latach moglby sie nauczyc...ale bylismy w Wawie, chcial isc na stadion, mial kupic bilety na oprowadzanie, 20 min czekalismy za kobieta z wycieczka pelna dzieciakow, to nie, on nie zamowi sam, no proooosze kup ty...a jak powiedzialam kategorycznie nie, to jak chcial kupic to 5 razy namieszal jaki bilet (byly 3 opcje ze zwiedzaniem trybun albo same trybuny osobno)... no nie uwierzylam, pol godziny sie gapil na tablice z biletami...

Ale to moja wina, ja go rozpuscilam, ze wszystko zalatwiam. 

Każdy orze jak może, jedna na wdowę a druga na mini spódniczkę.