Temat: umiejętności

no widzsz - tak sie czulas rozmawiajac z nimi , bo mialas za rozmowcow idiotow, takich typowych d...w, ktorzy chca szpanowac, czy fakktycznie na czyms sie znaja czy tylko robia wrazenie to musialby ocenic ktos kto w danej dzieczinie sie obraca. Moja szefowa jest idealnym przykladem tego typu ludzi - teorie zna, robila tysiac kursow  i certyfikatow a tak naprawde jest glupia jak but, zero empatii, brak umiejetnosci miedzyludzkich , dwulicowosc, dla dobrego obserwatora wytarczy jedna rozmowa by ja rozszyfrowac, dla naiwniaka , osoby poczatkujacej w danej dziedzinie, badz nie majacej o niej wiedzy jest wielka guru.

Jedna nasza uzytkowiczka (pozdrawiam) interesuje się żabami - to jest szalenie ciekawe. 

Dla mnie interesujące zainteresowania to: technologia, programowanie, sztuczna inteligencja, himalaizm, astronomia, kryminalistyka. Szachy też;)

Możesz, ale racjonalnie tego nie wytłumaczę. Jak gdzieś się przewijają w piosence spoko, ale jak ktoś oznajmia na domówce, że oto właśnie nastał ten moment, w którym oto on będzie oto grał, to mi się słabo robi i zastanawiam się czy dałoby radę wyjść przez ten oto balkon :D 

bo ja wiem, zawsze mi imponuje jak ktoś ma świetne poczucie humoru, I potrafi sprawić że wszyscy pokładają się ze śmiechu. 

Nie wiem czy można się nauczyć, ale umiejętność słuchania, nie oceniania innych, znajdywania we wszystkim jakiś pozytywów, głębszych treści. I umiejętność przekazania tego co się myśli drugiej osobie.  Mam taką przyjaciółkę i naprawdę nie znam nikogo, kto by nie lubił z nią rozmawiać i nie uznał jej za ciekawą osobę. 

Co do rzeczy, których można się nauczyć, to nic nie czyni człowieka "ciekawym" jeśli to nie jest jego pasją, tylko wymuszoną potrzebą robienia "czegoś". 

Nie jest ważne czym się interesujesz, najważniejsze jak o tym opowiadasz. 

Ja uważam, że niestety wcale nie jest tak, że im bardziej ktoś się czymś pasjonuje, tym jest ciekawszy. W ogólnym przekonaniu są pasje ciekawe i nudne. W dodatku jest tyle stereotypów na tym opartych, że zakodowało się to w powszechnej świadomości. Na swoim przykładzie - uwielbiam czytać, zajmuję się rękodziełem (robię na drutach i na szydełku) i gram na pianinie. Mogę powiedzieć, że to moje pasje - poświęcam im większość wolnego czasu, wolę często to niż wyjście gdzieś czy inne czynności, staram się w tych dziedzinach rozwijać (czytam różne gatunki, szukam nowych wzorów, ściegów i metod dziergania, opanowuję nowe utwory). Tyle że dla większości ludzi jestem nudziarą, bo to wszystko robi się w domu, jest statyczne, nie jest widowiskowe. Nic z tego nie jest aktywne, szalone, pokręcone. Stereotypy przedstawiają mnie jako starą babcię siedzącą w fotelu z książką bądź dziergającą na drutach skarpety. Dlatego właśnie sądzę, że są pasje, które w powszechnym rozumieniu wydają się ciekawsze, bardziej atrakcyjne, przez to człowiek też robi takie wrażenie - nie wiem, skoki ze spadochronem na przykład. Tyle że szukanie dla siebie czegoś tylko po to, żeby wydawać się ciekawym, to bzdura i i tak nic z tego nie wyjdzie.

Radość życia, poczucie humoru i umiejetność prowadzenia rozmowy - to sprawia, że ludzie są postrzegani pozytywnie.