Temat: Niesprawiedliwe traktowanie w rodzinie

Magiczna_Niewiasta napisał(a):

Nugent napisał(a):

Ja byłam takim dzieckiem i po latach cieszę się, że tak było. Nie wiem tylko czy siostra była bardziej wspomagana bo jest mniej zaradna czy jest miej zaradna bo była bardziej wspomagana. Nauczyłam się bardzo szybko samodzielności, nikomu nic nie jestem dłużna, jestem z siebie dumna i wiem, że na nikogo (finansowo) nie muszę liczyć. Wychodzę zawsze z założenia, że nikt mi nie pomoże i tak planuje swoje budżety i wydatki i życie, jeśli coś dostanę w prezencie to liczę to jako nadwyżka i bonus. Polecam wszystkim, lepiej się żyje i nie ma wielkich rozczarowań. 

Mi to brzmi bardzo przykro. 

awokdas napisał(a):

nie wiem, moze wolą to dziecko?  Daza glebszym uczuciem. Ale uwazam, ze to faworyzowane dziecko powinno czuc sie w obowiazku w razie, gdyby rodzice potrzebowali pomocy, w takim układzie. 

Karolka_83 napisał(a):

awokdas napisał(a):

nie wiem, moze wolą to dziecko?  Daza glebszym uczuciem. Ale uwazam, ze to faworyzowane dziecko powinno czuc sie w obowiazku w razie, gdyby rodzice potrzebowali pomocy, w takim układzie. 

Bardzo często to tak nie działa. Dziecko faworyzowane nauczone wygody i pomocy - samo nie ma ochoty się potem męczyć, bo do tej pory je wyręczano i się dpa przyzwyczaiła do dobrego :P Znam osobiście wiele przypadków, gdzie dziecko uprzywilejowane nie poczuwało się do pomocy rodzicom. Choć nie jest to oczywiście reguła.

Nugent napisał(a):

Magiczna_Niewiasta napisał(a):

Nugent napisał(a):

Ja byłam takim dzieckiem i po latach cieszę się, że tak było. Nie wiem tylko czy siostra była bardziej wspomagana bo jest mniej zaradna czy jest miej zaradna bo była bardziej wspomagana. Nauczyłam się bardzo szybko samodzielności, nikomu nic nie jestem dłużna, jestem z siebie dumna i wiem, że na nikogo (finansowo) nie muszę liczyć. Wychodzę zawsze z założenia, że nikt mi nie pomoże i tak planuje swoje budżety i wydatki i życie, jeśli coś dostanę w prezencie to liczę to jako nadwyżka i bonus. Polecam wszystkim, lepiej się żyje i nie ma wielkich rozczarowań. 

Mi to brzmi bardzo przykro. 

Ale ja nie mam złych relacji ani z rodzicami ani z rodzeństwem, żadnych żali i żadnych wypominek. Doceniam swoje uprzywilejowanie tak czy siak względem ludzi, którzy mają dużo gorzej w życiu niż ja. Nie wiem do końca co kierowało moimi rodzicami, pewnie niedoświadczenie. Jasne, gdyby ktoś mi kupił mieszanie albo samochód to bym nie odmówiła, ale sama radzę sobie znakomicie i wolę nie liczyć na to, że ktoś mi coś da. Uważam też, że jeśli moi rodzice mają ochotę sprzedać dom, i na starość wydać oszczędności na podróże po świecie zamiast przepisania nam majątku, to też mają do tego prawo. 

madziutek.magda napisał(a):

xmargothx napisał(a):

Mi rodzice pomogli chyba bardziej niż bratu. Zawsze jakos więcej kasy chyba pakowali we mnie - wydali dużo pieniędzy na aparat na zęby dla mnie, na korepetycje na medycynę (bratu chcieli płacić za lekcje rysunku na architekturę, ale nie chciał), na studiach kupili mi laptopa. Ba, kilka lat później brat kupił mi laptopa jak stary laptop się zepsuł (brat starszy, pracujący). Potem rodzice dali mi swój stary rozlatujacy się 20stoletni samochód. Jak się popsuł, dołożyli mi do nowego samochodu. O żadną pomoc nigdy nie prosiłam, wręcz odmawialam, a rodzice nalegali. Wątpię czy mój brat teraz siedzi i pisze po forach, że go rodzice źle i niesprawiedliwie traktowali...

 A może właśnie pisze...? Nigdy nie pomyślałaś o tym, że on się mógł z tym źle czuć, ale wstyd mu było komukolwiek o tym powiedzieć?

Marisca napisał(a):

W rodzinie męża jest taka sytuacja, Szwagier zawsze rozrywkowy lekkoduch, który przewalał pieniądze na bzdury, a o zawód nie dbał. Teściowie wiecznie pakują pieniądze, szwagrowi, bo jemu gorzej się powodzi itd. Rozumiem, że nie każdy ma możliwości i predyspozycje do konkretnych opłacalnych zawodów , ale nie trzeba przewalać pieniędzy na auta, imprezy i wieczne wyjazdy, a potem płakać, że nie ma na mieszkanie, wesele , pierścionek zaręczynowy itd. Do dziś pamiętam jak teściowa robiła kanapeczki  dorosłemu szwagrowi i podsuwała pod dziób , kiedy ten ślęczał przed kompem nad grami , bo biedny synuś nie ma czasu zrobić sobie kanapki i będzie w pracy głodny. Ba , mało tego jak się przeprowadzaliśmy moi teściowie bez pytania nas o zdanie instruowali nas komu z ich rodziny mamy dać w prezencie sprzęty, których już nie będziemy używać. Już pomijam to, że to były prezenty od moich rodziców jeszcze zakupione przed ślubem, czyli de facto mój majątek odrębny.

april_93 napisał(a):

to sa ich pieniadze, mogliby sie wcale nie dzielic. Byc moze gdyby corka byla bardziej zaradna to by nikomu nie dali. Poza tym nie rozumiem podejscia niektorych mlodych malzonkow ktorzy uwazsja ze starzy rodzice powinni pakowac swoje pieniadze w ich domy, samochody. Jest sie juz doroslym I samemu trzeba na siebie I swoja rodzine pracowac. Twojemu partnerowi to nie przeszkadza, wiec tobie tym bardziej nie powinno. Rodzice pomagaja corce byc moze dlatego ze to corki na starosc glownie opiekhja sie rodzicami. Maja swoje powody. Moze zapytaj ich to sie dowiesz. Odchodzac troche od tematy. Zony czesto sa pazerne na kase, roszczeniowe, w takich sytuacjach jak ta opisana czesto nastawiaja mezow przeciwko rodzenstwu. Ja sama znam dobrze takie sytuacje. Np. Facetowi nie przeszkadzalo ze siostra dostala to I to a po slubie pod wplywem zony juz tak. Inna sytuacja: siostra z bratem byli w dobrych stosunkach. Siostra wyjechala za granice do pracy z mezem. Brat sie ozenil I zaczelg sie klotnie bo zona stwierdzila.ze tesciowie powinni im pomagac.bo tamci maja kupe.forsy a tAk wcale nie bylo. Za granica juz sieaz tyle nie dorobic.co kiedys. No I rodzenstwo sklocone mimo ze wczesniej naprawde mieli dobre stosunki