Temat: Wigilia osobno bo tak

Faktycznie, na mój rozum najczęściej tak właśnie jest. Jeśli coś jest na serio, to zakłada się nową rodzinę  - i wtedy bierze ślub, albo jeśli się nie może z jakichś względów, to rodzinę zapoczątkowują wspólne dzieci. Rodzina to jest coś na zawsze. A tak, to jest się po prostu "parą", i partner to zazwyczaj taki chłopak, tylko taki z którym się mieszka. Dziś ten, poprzednio było dwóch innych, za 3 lata będzie kolejny, bo to "tylko partner". I takiego partnerstwa ani nie liczę za rodzinę ani nie daje mu prymatu nad rodziną i spotkaniami z nią na Święta. Myślę, że nie byłoby dylematu przy stwierdzeniu: "moja dziewczyna domaga się, bym święta spędził tylko z nią we dwoje, a nie z rodziną". W dzisiejszych czasach zamieszkanie razem nie jest deklaracją na przyszłość czy oznaką głębokości związku, tylko formą spotykania się. Partner to status tymczasowy, nawet nie narzeczony, czyli osoba z którą się ślub planuje. Jak można go więc preferować nad tych, którzy są na zawsze? Co innego jak żyjemy razem długi czas, mamy wspólny kredyt, wspólnotę majątkową, wspólne dzieci i założenie że gwarantujemy sobie wzajemnie nieodwołalną przyszłość. Owszem, czasem ta gwarancja pęka, ale jeśli jej nie ma z założenia, to co to za rodzina?

Pomysł teoretycznie fajny, z tym, że Wigilia to najgłupszy chyba czas na to. Poczeka do Sylwestra, nie rodzinnego święta i to już niedługo, więc chyba wytrzyma. Tym bardziej, że niczego nie uzgadniał, tylko wbrew dotychczasowemu rozwiązaniu sam sobie zdecydował.

Ślub niewiele zmienia, jesli ma sie juz pierścionek zaręczynowy na palcu i wyznaczoną datę. Dopóki tak nie jest, wigilia jest z rodziną a z chłopakiem są Sylwestra. Jeszcze rozumiem, gdyby jego rodzice organizowali wigilę a ty byś go wlokła co roku do siebie, no ale przecież tak nie jest. Myśle, ze sie po prostu jakoś nie dogadaliście w tym temacie i cała sprawa jest nieporozumieniem. Mozesz zaproponowac dwie wigilie w końcu... a facetów którzy chcą być traktowani jak najważniejsi na świecie ale tak samo nie traktują swoich kobiet, jest na pęczki. Skoro myślisz o rozstaniu po czterech latach, to raczej jeszcze mnóstwo rzeczy nie gra. 

To czemu nie pójdziecie na kompromis? Zaproście jego i twoich rodziców do was na przykład?

Jeżeli ze sobą mieszkacie to tak najważniejsza jest osoba, z którą mieszkasz o ile tworzycie związek. Potem dopiero są rodzice. Ty podjęłaś takie, a nie inne kroki i masz już własne dorosłe życie. W innym wypadku należy przyjąć ze tych dwoje mieszkających razem ludzi po prostu bawi się w dorosłość i nie myślą o sobie poważnie. 

W tej całej sytuacji to Ty się zachowujesz jak dzieciuch. Swoich rodziców możesz odwiedzić w jakiś dzień świąteczny. Jak rodzice są dla Ciebie ważniejsi niż człowiek, z ktorym idziesz przez  zycie to kim on dla Ciebie jest ? Myślisz o nim poważnie, Planujesz z nim przyszłośc, czy to taki ktoś do zabawy ? 

Oczywiście, że partner to rodzina. Według mnie on ma rację. Upierasz się bez sensu jak dzieciak.

Wydaje mi się, że oboje na siłę próbujecie zrobić po swojemu. On zrobił bardzo miły gest, ale moim zdaniem po tej swojej wigilii można iść do jakiejś rodziny jeśli Ci na tym zależy.

Ja powiem więcej. Gdybyś dalej upierała się przy swoim to ja na miejscu tego faceta rozważyłabym sens istnienia waszego związku i to kim on dla Ciebie jest. 

Poza tym nic nie stoi na przeszkodzie, abyście zrobili wspólną Wigilię dla wszystkich. 

Ostatecznie rozmowa skończyła się na tym że to ja spędzę dwie wigilie w jeden dzień a on przyjedzie do mojej rodziny i posiedzi na godzinę przed kolacją . Będę musiała się przygotować na krępujące pytania , czemu on się tak zachował. Chyba tego teraz najbardziej chcę uniknąć, czucia się kretynką. Uwielbiam swoja rodzinę ale niestety są mistrzami w dopytywaniu i dociekaniu "a czemu?" 

Zależy od podejścia ;) Mąż też może być jeden, za 3 lata inny. 
Ja jak z kimś mieszkam to znaczy, że myślę o nim poważnie - oczywiście może nie wyjść ale to jak z małżeństwem. Nie zamieszkałabym z pierwszym lepszym chłopakiem, z którym sobie "chodzę" :) 

W ogóle w drugą stronę... chyba by mnie coś trafiło gdybym mieszkała z facetem, żyła z nim na co dzień, dbalibyśmy o siebie a nagle przychodzą święta i jestem "na drugim planie". Jak ktoś nie jest gotowy na poważny związek to powinien się spotykać jak nastolatki 3 razy w tygodniu a nie bawić się w rodzinę kiedy to wygodne a jak niewygodne to się zasłaniać, że to tylko partnerstwo :)