Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Cudowne ozdrowienie

Niestety, w trybie weekendowym jedynie.

Czyżby jednak te kilka chwil w gongami wystarczyło? Od wczoraj mam strasznie (tak, tego słowa chciałam użyć)... strasznie dobre nastawienie do wszystkiego, i do wszystkich. I niespożytą energię. Jakby mi ktoś baterię wymienił! Na elektrownię jądrową 😉

W sobotę rano szybka kawa i pranie, sprzątanie, gotowanie...potem pojechałam na targ po sprawunki. No i się zaczęło.

Buraki na zakwas wstawione:

Truskawki przerobione na dżemor i cyk do słoiczków:

Czereśnie na dżordżówce:

A dziś rano poleciałam z koszyczkiem i z aparatem do lasu. To duży krok naprzód. Od śmierci Justynki miałam lęk przed wychodzeniem z domu. Paraliżowały mnie myśli, że idę w las, dzieje się coś niedobrego i nikt mnie nie znajduje na czas... Dzisiaj pojechałam w plener sama,  i odzyskałam spokój jak tylko zalała mnie zieloność.  Nadal mnie trzyma leśna euforia. Chwilo, trwaj!

Ostatnie deszcze nie uratowały tragicznej sytuacji. Tej wilgoci w lesie nie czuć, nie widać. Ściółka chrzęści pod stopami złowrogo. Susza trwa. Obeszłam kilka zwierzowych babrzysk - sucho. Sadzawki mają lustro wody bardzo nisko. Martwi mnie to bo pożar może po prostu zaistnieć, bez dodatkowej przyczyny. Nie mogę o tym myśleć. 

Miałam nadzieję na grzybowe foty, ale w całym lesie jeden grzyb 🤪. Zabrałam go do domu, dołożyłam z zapasów mrożonych surowych prawdziwków i ukręciłam zacną zupę. Ja co prawda grzybów jeść nie bardzo teraz mogę, ale chociaż wody o aromacie borowika pochlipię kluską przegryzając. Łakomstwo wygrywa z rozsądkiem 😁

Na zdjęciu ten jeden grzyb. Borowik usiatkowany. Leży na powalonej dębowej kłodzie. Widzicie te zielone smugi? To również grzyb. W ten sposób drewno wybarwia grzybnia chlorówki. Przy dużej wilgotności tworzy owocniki w formie maleńkich zielonych miseczek. To rzadki grzybek, ale ja mam szczęście znać kilka podobnych martwych pni i regularnie obserwuję sobie chlorówki od kilku lat. Poniżej wrzucam Wam zdjęcie miseczek z innego miejsca, z późnej jesieni. Smerfowe, c'nie?

Jagód poskubałam, zagryzłam poziomką. Ehhhh, bardzo mi lasu brakowało. Bardzo bardzo! Ciągnie wiedźmę do domu...