Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
JEST SPADEK 142.2

Jest spadek, ale jest też początek miesiączki, więc następne dni bez ważenia, gdyż nie będzie miało to sensu. No cóż Kochani, dieta trzymana w dalszym ciągu. Dziś, jak ogarnę dom, zacznę rowerkować. Spektakularnie pewnie nie będzie. Najpierw trzeba będzie przyzwyczaić organizm do wysiłku, nogi do pedałowania i tyłek do wysiedzenia na tym wehikule prędkości. Rower w moim przypadku jest dla mnie najlepszą formą aktywności. Szczególnie na początku. Nie pytajcie mnie proszę, jaką mam dietę, ponieważ żadnej szczególnej nie mam. Mam za to pewne wytyczne, których postanowiłam się sztywno trzymać:

1. Jem dopiero wtedy, gdy zaburczy mi w brzuchu. To organizm ma wysłać mi sygnał do tego, że w brzuchu jest pusto i trzeba troszkę do niego fajnych produktów wrzucić. Tak tak, słuchajcie Kochani swojego organizmu i współpracujcie z nim. Zjem tylko tyle, aby zaspokoić lekko ten głód. Kolejne burczenie pojawia się z reguły po około 1.5 godzinie czasu. Podobno tak podkręcamy przemianę materii i oduczamy organizm magazynowania. Tyjemy i magazynujemy jedząc wielkie posiłki w dużych odstępach, a pierwszy dopiero po południu (tak było u mnie - nie umiałam jeść śniadań).
2. Wyrzuciłam z życia słodycze, a w sytuacjach kryzysowych ratuję się owocami (od czasu do czasu także suszonymi). Dla mnie naprawdę nie było problemem zjeść za jednym przysiądnięciem wielką 300 g czekoladę wciągnąć 1 kg rurek z nadzieniem czekoladowym, popić to słodką Pepsi. Bardzo dużo słodziłam. Herbatę zawsze parzyłam sobie w dużej 500 ml filiżance i słodziłam czubatą łyżką stołową cukru.
3. Staram się pić dużo płynów w jak najczystszej postaci i nie stawiać sobie frustrujących celów typu "koniecznie 3 litry wody dziennie". Ja za wodą generalnie nie przepadałam i muszę szukać sposobów na to, aby się troszeczkę oszukać. Robię np. tak: 1,5 litra wody łączę z 0,5 litra naturalnie wyciśniętego soku z jabłek lub pomarańczy i tak sobie żłopię. Nie wypijam tego na 1 raz, tylko popijam co jakiś czas po 3-5 łyków (wówczas nawadniamy organizm, a płyn nie przelatuje przez nasz organizm). Jak zabraknie i czuję że potrzebuję więcej, to dorabiam. 
4. Nie jem absolutnie żadnego pieczywa (a kocham je bardzo, podobnie, jak ziemniaki). Ziemniaki mogę za to zjeść 1 raz w tygodniu, ale tylko same, bez niczego. Z reguły przygotowuję je sobie tak: obieram kilka, gotuję w niesolonej wodzie, tłucze, a potem miksuję z mlekiem i odrobiną pieprzu. To zaspokaja moją potrzebę i tęsknotę za ziemniakami. Poza tym ziemniaki w takiej postaci podobno nie tuczą, gdy nie łączy się ich z tłuszczami typu mięsko lub polanie wytopionymi skwareczkami. Czytałam też, że ziemniaki zawierają dużo potasu i witaminy C.
5. Ruszam się. Ruch w każdej postaci, który sprawia mi radość, a nie ból. Kocham tańczyć, więc tańcuję sama, tańcuję z mężem, tańcuję, gdy gotuję, tańcuję, gdy jestem sama w gabinecie. W domku rower, i to już od dziś. Mam nadzieję, że pode mną nie pierdyknie. No i chodzenie. Nie ma podjeżdżania po byle pierdołę autkiem. Zapierniczamy na nóżkach.

To tyle jeśli chodzi o zasady na tą chwilę. Jeśli coś dojdzie, to napiszę. Wiecie, to nie sztuka wypisać sobie 20 żelaznych zasad i nie wywiązać się nawet z 1/4. Posiadaj choćby 3, ale trzymaj się ich uczciwie.
Trzymajta się robaczki.

P.S. Szczególne pozdrowienia dla Sofijaaa! Startujemy z podobnej wagi, więc problemy, z którymi się mierzymy są podobne. Dużo siły i wytrwałości Kochana!