Pamiętnik odchudzania użytkownika:
ojoolka

Dzisiaj przebiegłam z moją córką 14 km. Tzn ona jechała na rowerze a ja przebierałam nogami. Było super. Do tej pory biegałam sama i zawsze te męczące mnie myśli czy dam radę, czy już odpuścić, jak tam oddychanie, kroki, kilometry, tempo. A dzisiaj , dzisiaj nic, słucham a tylko jej gadulenia do mnie i dzięki temu nie myślałam o zmęczeniu :)

Ponad 1000 kcal spalonych ...obym tylko nie zaszalała teraz z podjadaniem

Pozdrawiam  Wszystkie walczące z wagą Kobietki

Na prośbę 140555 :) (przepraszam nie znam imienia)

Biegać zaczęłam 13 stycznia 2014 r.... zaczęło się od... zebrania w szkole, na którym zastanawialiśmy się w jaki sposób zwrócić na nas uwagę lokalnej społeczności, oczywiście chodziło o pozytywny odbiór naszej szkoły. Ktoś rzucił hasło zorganizować biegi uliczne - nikt z naszej ekipy nie biegał... i pewnie dlatego wydawało nam się to całkiem proste i realne.

W końcu z różnych przyczyn tych biegów nie zorganizowaliśmy ale.... w mojej głowie coś pozostało.... miałam nadwyżkę tu ówdzie (mówię o swoim ciele) więc pomyślałam sobie a... pójdę pobiegać.

Jakież było moje zdziwienie, gdy okazało się, że to nie jest tak proste jak by mogło się wydawać. Przebiegłam jakieś 15-20 metrów i porażka, czerwona na twarzy, oddech łapię jak ryba... normalnie szok. Postanowiłam zabrać się do tego biegania profesjonalnie :) Wyszukałam w internecie plan dla początkujących, niećwiczących do tej pory. Znalazłam na stronie PKO Bank Polski bardzo fajny plan:

https://vitalia.pl/trenujmy-razem/p...

Gdzie znalazłam tak oto rozpisane treningi mogą być na 3 lub 4 dni

* - gdy jest możliwość treningu cztery razy w tygodniu

Jak widać zaczęło się od 1 minuty biegu i 3 minut marszu i to powtarzałam podczas treningu 8 razy (i tak było w pierwszym tygodniu)

Przebyłam wszystkie 10 tygodni :)

Potrafiłam już biegać 20 minut... i ciągle miałam mało - 20 minut u mnie to były raptem 3 km... ja chciałam 10 km.

No i niestety jak we wszystkim trzeba okazać odrobinę pokory.... myślałam, że jestem w stanie wszystko zrobić.... a tymczasem ze względu na przetrenowanie (ciało nie przyzwyczajone) doznałam kontuzji w postaci zespołu pasma biodrowo-piszczelowego, polega to na tym, że w pojawia się ból właśnie w w/w odcinku, najpierw do wytrzymania a potem to już zaczyna się kuleć. Przerwałam bieganie, starałam się poprzez masaże i rozciągania poradzić sobie z tym problemem...Ale doszła druga sprawa w trakcie rowerowej przejażdżki spadłam z rowera (nie, nie jestem łamaga, tylko mój 50 kg pies wlazł mi pod koło) i doszło u mnie do naderwania wiązadła krzyżowego przedniego w kolanie :)) Pech...

Wyszło na to, że z powodu obu kontuzji miałam przerwę w bieganiu od 1 czerwca do końca września...ale ciągle chciałam biegać, martwiłam się, że to już nie będzie możliwe, z powrotem zaczęłam nabierać ciała (wcześniej od stycznia do czerwca zrzuciłam 6 kg).

W październiku zaczęłam dużo jeździć na rowerze, potem maszerować, aż w końcu truchtać i biegać i obecnie biegam 10-15 km... chciałabym wystartować w półmaratonie :)

Kurcze pewnie Was zanudziłam.... kto będzie chciał to wytrwa do końca z czytaniem moich zwierzeń

Pozdrawiam Was i... jeśli myślicie, że bieganie to nie dla Was to mylicie się :)

Witam Was Kobiety :)

Dłuugo, bardzo długo mnie tu nie było i ... no i wiecie co dalej... wagę osiągnęłam z powrotem 60 kg.

W ubiegłym roku w styczniu powiedziałam sobie dość i zaczęłam biegać co drugi dzień bez względu na pogodę. Najpierw były to podbiegi przeplatane marszem, nie byłam w stanie przebiec 1 minuty. W międzyczasie miałam kilka stanów przedzawałowych (hehe)

ale.... ale kobiety moje obecnie biegam po 10 - 15 km potrafię truchtać 1,5 godziny bez przechodzenia do marszu.... :)

teraz ważę jak widać 55 kg ale jeszcze chciałabym coś zrzucić i oprócz biegania mam jeszcze ćwiczenia. I jestem szczęśliwa, szkoda tylko, że tak późno odkryłam czym może być dla mnie bieganie, z drugiej strony ostatnio widziałam pana, który zaczął biegać mając lat 70 a obecnie ma lat 80 :)

Pozdrawiam Was i... odezwijcie się proszę :)