Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Pierwsza kąpiel w tym roku w Bałtyku

Sobota była pracowita i normalna.  Pranie, sprzątanie, zakupy, bilet miesięczny, apteka itd. To nie był czas na spacery, zwłaszcza, że wnuczka przyjeżdżała z córką. Ale dzisiaj....Dzisiaj poszłyśmy oczywiście na plażę. Ja szczególnie nie przepadam za opalaniem dla opalania, ale lubię obserwować morze, światło, chmury, przechodzących ludzi. Siedzę zwykle wtedy bardzo blisko wody, bo jest chłodniej i bliżej do pływania. Na plaży było dużo ludzi, potem więcej, a potem jeszcze więcej. To było za plecami, bo przede mną było prawie puste morze a na horyzoncie kilkanaście statków, okrętów, wpływające do portu spacerówki i żaglówki, motorówka wyrzucająca amatorów mocnych wrażeń prosto do lodowatej wody. Ratownik w łodzi, drugi na wieżyczce.W wodzie jakby nie za dużo gotowych na kąpiel. Morze w lekkiej mgle. Gdyni prawie nie było  widać. Wnuczka jak to dzieci, szczęka zębami ale wchodzi. Piszczy a im więcej pisku tym przyjemniej. Pamiętam sama jakie to było  wspaniałe. Spojrzałam na minę Małej Mi. Rozumiecie, nie mogłam  jej odmówić.

Mówi właź! Nie narzekaj, już 6-ty lipca a ty tylko palec. Właź! 100 rowerków, 50 podskoków i pływamy chociaż kwadrans Właź....

Cóż było robić? Poddałam się tej delikatnej  perswazji.

.

Było bardzo przyjemnie, popływałam, popodskakiwałam, rowerek, człowiek taki lekki..  Za chwilę co raz więcej ludzi odważyło się wchodzić do wody. Wyszłam zadowolona.

Potem na niebie zrobiła się korona, Sopot zniknął a popołudniu zagrzmiało

Dałam sobie kwiat