Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Bezglutkowe pichcenie na... l4

No niestety. Zaliczyłam dohtora. I z perspektywy tego co się działo w nocy nie żałuję, bo przynajmniej mam jakieś leki. 

Wczoraj popołudniu postanowiłam sprawdzić na ile już jest lepiej. Gatki na d (na prawa nogę zakłada mi luby - ta pozycja niewskazana) i heja. Tak, rower, nie inaczej. Szybko okazało się, że nie jest ok... już podjazd pod wiadukt okazał się masakrą, a dalej szukałam tylko pierwszego lepszego miejsca żeby zawrócić. W domu, kolejny raz nie mogłam sobie znaleźć miejsca. Bo prawda jest taka że przy siedzeniu boli najmocniej, to już chyba mniej jak stoję i drepczę... Zaczęłam się zastanawiać - jak wytrzymam w pracy cały tydzień po 8 h przy biurku jak w domu nie umiem tak wysiedzieć 5 min i ciągle zmieniam pozycję z przewaga leżenia.  Poddałam się i umówiłam wizytę.

Jej rezultat jest taki, że tydzień mam się regenerować. Diagnoza poniżej.

Szczerze napisze, że nie żałuję decyzji. Dlaczego? Bo kolejny raz omotało mnie złudne wrażenie poprawy. Wieczorna kąpiel i próba lekkiego dociągnięcia stopy celem zrobienia peelingu, skończyła się wrzaskiem (sory sąsiedzi - reakcja spontaniczna) i zarwaną nocka na stercie poduch, przez które czułam nie tyle ziarenko grochu co głazy... 

Ale, ale! Nie jestem tu po to by jojczyć!

Może to głupie, ale staram się w tym wszystkim widzieć pozytywy. 

Zarwany urlop, zmaltretowany kręgo, nędzne siedzenie w domu w ostatki sierpniowego słonka a ja mowie o pozytywach???

A tak właśnie.

Pierwsza sprawa, to przemyślenia dotyczące sposobu odżywiania, wykluczenie zbóż mające w moim wypadku podłoże zdrowotne i co najistotniejsze - wdrożenie tego. (ile odkrywam pysznych przepisów :)

Sprawa druga - to szacunek do własnego organizmu. Tak właśnie. Nauczkę dostałam straszliwą, a przecież dostawałam jasne sygnały żeby zwolnić, odpuścić, iść się położyć kiedy rozkraczyło mnie na schodach...  a nie wsiadać na rower i cisnąć w upale 62 km, dobijając się 2 godzinnym pływaniem... no głupia. Co mam powiedzieć.

Więc to tez się zmieni. Będę więcej słuchać swojego organizmu, myślę, że to też raczej na plus :)

Ale zaraz, miały być bezglutkowe dania

A proszę bardzo - omlet, wreszcie doczekał się wersji wytrawnej (2 jajka, pieczarki, łyżeczka maki z tapioki + dodatki i przyprawy)

oraz naleśniczki (jajko, 3 łyżki mąki  z tapioki, jedna łyżka z koko, woda + powidełka bezcukrowe ze śliwek i brusznicy hand made 2016)

Patelnia nie jest "podziobana" - taki ma rzucik :)

I dodam, że naleśniki mnie szczerze zachwyciły. Kruche i pyszne, zero gumowatości tych pszennych :)