Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Jak w prosty sposób zepsuć cały miesiąc starań.

Zbliżam się nieuchronnie do załamania. Samopoczucie psychiczne: zgroza. Samopoczucie fizyczne: jeszcze gorzej.

W sobotę byliśmy w pubie piwnym i świętowaliśmy dzień Św. Patryka i chyba ten wypad tak mnie rozstroił, że do dziś nie mogę się pozbierać. Wlałam w siebie 3 piwa na kolację, wypaliłam papierosa, choć już od lat nie palę i humor miałam przedni. Cóż z tego skoro od niedzieli przeżywam "kryzys dnia wczorajszego". Co gorsza: mam pakmana. Pakmanem nazywam stan, w którym dopada mnie wilczy apetyt i spałaszowałbym całą lodówkę. Już nie wiem co mam robić :(.

Obawiam się, że może to być też spowodowane zjadaniem stresu. Znów się w firmie kiepsko dzieje i znów będzie goła pensja, a za 3 tygodnie Wielkanoc :/. Na razie się trzymam, ale co będzie jeśli nie dam rady? Cały miesiąc odchudzania pójdzie na marne, a ja znów będę przeżywać głęboką depresję, ograniczać wychodzenie z domu i robić różne inne dziwne uniki. W dodatku wczorajsze cotygodniowe ważenie nie pokazało żadnego progresu. Waga stoi i to równiutko w miejscu, gdzie zatrzymała się tydzień temu.

Mogę tylko powiedzieć: chlip, chlip, ratunku, pomocy.... :(