Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
opętany - słowo jakim ludzie leniwi określają
ludzi zmotywowanych

ODP: Olej kokosowy używam do smarowania kanapek (nie kazdemu moze to smakowac bo taka kanapka na swoj sposob 'jedzie"kokosem;), lub dodaje do stalatek (wystarczy na chwile go podgrzac i szybko z trwardej bialej konsystencji przemienia sie w plynna),wiem ze mozna na nim tez smazyc,ale jeszcze nie probowalam,bo ostanio najczesciej grilluje w piekarniku bez zadnego tluszczu. (Prawdopodbnie aby waga leciala powinno sie stosowac dwie lyzki (30 ml) oleju kokosowego dziennie)

bylo kiedys takie badanie ze jezeli przyjaznimy sie z osobami przy kosci mamy wiekszeszanse ze rowniez po jakims czasie nabierzemy kilogramow (przykre to badanie,ale cos w tym jest)ludzie po prostu dobieraja sie wg swoich zainteresowan,stylu spedzania zycia.Ty zmienialas sie po 30 -stce(tak?) wiec jestes juz osadzona w jakims gronie osob i z tego co piszesz wnioskuje nie cieszacych sie ze sportowego stylu zycia, a Ty nagle'oskoczylas" odnich , pokazujesz im cos na co byc moze sami sa za leniwi, wiec probuja sie wciagnac z powrotem do szeregu...wysune nawet smiala teze , ze gdybys tak sportowo zyla od wieku nastoletniego mialabys zupelnie inneg grono znajomych,ba! nawet moze innego meza;) (obracalabys sie w innymkregu, przyciagalabys innych ludzi i Ty do innych bys sama'lgnela" )- to tylko moje luzne spostrzezenia...;)

Jeszcze się taki nie urodził, żeby wszystkim dogodził.

Dziękuję :) gdzieś te nasze "drogi myślowe się spotykają"....nie bez powodu jesteś mi bliska :) pomimo tego ,że ja wolę obserwować działania innych niz sama działać :)

"Ja wam pokażę" - to bardzo dobre określenie dla osób odchudzających się. Niewiele osób wierzy w wytrwanie osoby odchudzającej. Również i u mnie moja mama potrafi mnie skrytykować, później narzekając (bo sama ma do zrzucenia 10kg), że jest gruba, ale wyjść na dwór już jej się nie chce... Specjalnie kupiliśmy jej kijki- ale po co wyjść jak można leżeć? Endorfiny górą!!!

Wiesz co,a mi się wydaje teraz po tym roku i Twoich sukcesach,że dobrze,że tak mówili bo gdzies tam w Twojej podświadomości zrodziła się siła "Ja Wam pokażę,że jednak potrafię" być może nie do konca byłaś tego świadoma,że takie wredne uwagi potrafia wzmacniać motywację :) Gdy mi sie nie chce nic robić - myslę o Tobie,o endorfinach, o tym co piszesz o przemianie i odnajduje w tym sens i pokonuję moje lenistwo.Cieszę się,że jesteś ,że przeszłaś tą trudną drogę i że wciąż biegniesz dalej i nie zamierzasz przestać bo to Cię najwtraźniej uszczęśliwia :) Pozdrawiam serdecznie!

Ja kiedyś usłyszałam,pozytywnie opętana i nawet mi się spodobało.Pozdrawiam.

oj tak ja też ciągle słyszałam że mam 'obsesje' ale jak schudłam 33kilo to szczęki opadły i już nic nie gadali :)

Tak, też mam ten problem. W zasadzie, w którymś momencie zauważyłam nawet, że trudno mi powiedzieć komuś, że ćwiczę pięć razy w tygodniu, aby nie pomyślał, że jestem psychiczna... To jakaś taka kultura średniactwa - wszyscy powinni być podobni i mieć podobnego lenia. Bardzo mi się kojarzy to z czasami szkolnymi, kiedy na uczniów starających się, lubiących naukę patrzono jak na kosmitów - smutne to... A jak się za bardzo angażujesz, pokazujesz, że Ci zależy to stwierdzą że pewnie na koksie jedziesz.

Jesteś wielka, pokazałas wszystkim że można osiągnąć czego się chce, oby każdy miał taki zapał i chęci jak ty. Jesteś wspaniałą motywacja.

no... ja się na szczęście nie spotykam z takim zwątpieniem..

Piękny wpis.

Mamy taką dziwną mentalność,że wszystko postrzegamy w ciemnych barwach.Jak ktoś się czegoś podejmuje,to ciężko nam poklepać po ramieniu i dodać otuchy-wolimy z góry zakładać,że to chwilowy zryw,że pewnie się nie uda,że szybko przejdzie...Nie umiemy ani docenić czyjegoś wysiłku,ani pogratulować sukcesu,zawsze trzeba sie doszukiwać słabości i niedociągnięć. A my- walczący tak dzielnie wiem najlepiej ,ile siły dodają takie poklepywania i docenienie wysiłku. Jak wiele motywacji dostarcza dobre słowo i zachęta. Fakt,że jeśli się samemu czegoś nie przerobi ,to tak naprawdę nie wie się ile to wymaga poświęcenia. Ja już nie oczekuję wsparcia,a jak ktoś wykazuje wątpliwości,to mówię,że jest to tylko i wyłącznie jego problem.Do tej pory ,jak wracam po bieganiu- zmachana jak koń po westernie ,słyszę "co ty sobie i po co robisz?",ale już nie tłumaczę,że to sama radość i pasja. Bieganie daje siłę i uczy dowartościowania samego siebie. Biegnę-więc mogę wszystko! :-)

JESTES DZIELNA ,KIJ IM W OKO...ZAZDROSNICY

Całe szczęście taka wkcja w moim przypadku, jeśli chodzi oczywiście o bieganie czy pływanie, nie miała miejsca. Wręcz przeciwnie - bliscy czy znajomi raczej wspierają. A ty w takim razie jesteś podwójnym zwycięzcą :)

jasne, że warto!!! :) pozdrawiam cieplutko

Bo wszystko to tkwi w nas i tylko od nas zależy czy się uda.Zgadzam się i nie wiem czy lepiej bym to ujęła.:)

nawet pamiętał, kto Cie do tego biegania rano przekonał ;) buziaki :) Ty zaszłaś tak daleko, a ja dalej się kręcę w kółko... dzielna jesteś Paulinko!!!

Zgadza się ;)) Nie ma co patrzeć na gadanie innych tylko robić swoje :))

U mnie na szczęście ogólne wsparcie, więc jestem szczęściarą. Ale niestety najgorsi są właśnie co sami nic nie robią i demotywują innych. No cóż, ważne by robić swoje i się nie przejmować :) Miłego dnia!