Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dieta dzień 46.

Na szóstym piętrze mojego bloku mieszka sobie mały, ale bardzo ciężki i nieskoordynowany słonik - wiek od 7 do 10 lat. Jechałam kiedyś z Nim windą, wydaje się być bardzo grzeczny i kulturalny. Jest tylko jeden problem - ma średnio wyrozumiałych rodziców, którzy nie przekazali Mu istotnej wiedzy na temat mieszkania po sąsiedzku; że pod Jego mieszkaniem też żyją ludzie, a pod ich mieszkaniem inni ludzie. Mogą być to starsi/chorzy/niedołężni/niemowlaki/baby jagi wrzucające niegrzeczne dzieci do pieca etc.

My akurat mamy ośmiomiesięczne dziecko, które zbudzone ze snu, bo mały grubasek gra w koszykówkę w mieszkaniu, w którym nie ma dywanu, jest średnio szczęśliwe.

Dziś nieskoordynowany słonik trenował chyba rzut kulą, bo sufit trząsł się niemiłosiernie, a ja dzięki Niemu ponownie zabrałam się za usypianie dziecka [długa i mozolna praca jak dla kogoś, komu spieszy się wieszać pranie, gotować obiad, sprzątać zabawki...]
Rozumiem, że to tylko dziecko, bawi się - okay, tylko rodzice powinni nad Nim trochę bardziej zapanować, bo to nie pierwsze mieszkanie w którym nad moją głową mieszkają dzieci i poniekąd wiem już do czego są zdolne. Ale mały słonik bije wszystkich na głowę.

Cały dzień żywiłam się gołąbkami i już mam ich serdecznie dość. Koniec z tym.

Marzy mi się ekspres do kawy, w którym będę mogła przyrządzać latte i cappuccino.

Ach, marzenia... ;)