Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
...Come back ...

Oj widze ze nie tylko u mnie klopoty. Ale pamietsj ze po kazdym upadku najwazniejsze to sie podniesc i isc dalej zeby sie nie poddac. Pozdrawiam i powodzenia!

Walcz , po upadku trzeba się podnieść !!! Pamiętaj to Ty walczysz o lepszą ja !! Trzymam za Ciebie kciuki !!! Przyznałaś się do błędu to już sukces teraz małymi kroczkami i do przodu !!!!!

Meg walcz! Pamiętam jak zaczynałyśmy. Łap moją rękę i pomogę Ci biec.

ojojoj się podziało u Ciebie, oby już każdy kolejny dzień był bardziej pozytywny od poprzednich!

Podnieść się musisz sama, Ty decydujesz kiedy, my możemy podać ramię, abyś się na nim wsparła. Ja po upadku podnosiłam się ponad miesiąc, może nawet troszkę dłużej. Dziś wstałam, ale do pełnego wyprostu jeszcze mi troszkę brakuje. Podobnie jak Ciebie problemy powaliły mnie na kolana, ba nawet do pozycji czołgania się. Dziś jest lepiej, ale do pełnej satysfakcji jeszcze daleko.... Nie wiem czy kiedykolwiek ją osiągnę.... Buźka.

Przykro mi,ze tak sie porobilo u Ciebie,ale musisz sie ogarnac,bo waga rosnaca jeszcze bardziej bedzie Ciebie dobijac i depresja gotowa a przeciez na to szkoda zycia,urody,mlodosci czyz nie?Zacznij powoli,z sktywnascia tez nie rzucaj sie na gleboka wode,tylko jakies marsze,rower a pozniej bedzie juz z gorki,trzymam kciuki:)

Grunt że problemy odchodzą... masz nadzieję na lepsze jutro..., szkoda że ja nie mogę jej mieć, u mnie wszystko nadal rysuje się w szarych barwach...