Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Wielki strach przed pływaniem!

Dalej piękna jesień u mnie chociaż, teraz wieczorem zaczyna siąpić deszczyk taki jesienny kapuśniaczek. Przesadzilam kwiaty, które powinnam przesadzic wiosną - chyba pory roku mi się pomyliły Potem ugotowałam obIAD -

• pierś z indyka z wkładką z sera camembert
•   ziemniaki 3 szt.
•  surówka z kapusty pekińskiej , pomarańczy, kukurydzy + sos winegret     

Na śniadanie - 1,5 kromki chleba z wędliną i pomidorem i kawa inka z mlekiem i łyżeczką cukru

2 sniadanie jogurt z małym bananem,

podwieczorek babeczka z wkładką marcepanową-poczęstunek od syna, który wczoraj dostał babeczki od swojej dziewczyny z okazji Dnia ChLopca

Kolacja - 1,5 krom. chleba z kiełbasą i pomidorem.

Powiem szczerze dziwnie mi się pisze tylko o diecie ale chcialam spróbowac jak to jest.

Jednak chyba wolę moje rozmyslania i sprawozdania z życia. 

Moi synowie pojechali na basen, a nie było to takie proste jeszcze miesiąc temu. Obaj boją się wody, a tu w szkole okazało sie , że trzeba jezdzić na basen. W domu było piekło, młodszy syn chciał, żeby mu załatwić zwolnienie z w-f.  Ja jednak - mimo, że sama nie potrafię plywać- w moich czasach nie bylo to modne niestety- robiłam co mogłam żeby to jakoś zmienić. Wymyśliam więc, żeby przed pierwszym basenem w szkole syn poszedł na basen ze starszym synem i jego dziewczyną, która umie pływać i jakoś powoli oswajać go z wodą. Powiem  szczerze, że b. długo trzeba było ich namawiac, mówię o moich synach. Jednak poszli.

Po pierwszym w-f nie było rewelacji, ale nie było tez panicznego strachu, który młodszemu towarzyszył.  Teraz po niecałym miesiącu, samej mi sie nie chce wierzyć ani moim synom również- sami co tydzień nie zależnie od w-f, jeżdżą obaj na basen. Bez żadnego przymusu, dla przyjemności.

Ile ja przez to nocy nie przespałam, to moje.

Młodszy chodził na basen w podstawówce ale to dla niego był koszmar tak b. bał się zanurzyć, więc się nie nauczył pływać. Starszy w podstawówce sie nauczył pływać ale dalej bał się wody, więc na basen i tak nie chodził. A teraz po miesiącu czasu sami jadą na basen - to naprawdę cud.

Najśmieszniejsze jest to, że teraz młodszy uczy starszego tego co w danym tygodniu uczył sie na basenie w szkole. Ostatnio już obaj chodzą nawet na głębszy. Pan z w-f powiedział, że jest wielki, wielki postęp. Nie pływających na dwie duże klasy są tylko 4 osoby, ale nauczyciele się  dobrze nimi zajęli, bez krzyków, bez straszenia pomogli spokojnie pokonać im ten straszny lęk przed wodą.

W tych czasach nie umieć pływać, to tak jak w moich nie umiec jezdzić na rowerze. Wszyscy takich wyśmiewają. Chodzi mi oczywiście o młodych ludzi i b. młodych. Spotyka ich przez to naprawdę dużo nieprzyjemności ze strony kolegów. 

Wierzcie więc jak b. się cieszę, że pokonali ten lęk, i z przyjemnością i bez przymusu sami chcą jeżdzić na basen. Oby to juz w nich zostało na stałe, mam taka nadzieję.!!! 

Pozdrawiam wszystkich czytających b. serdecznie i dobrej nocy.!!!