Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Gorączka na posterunku...

...urządza sobie z mojego organizmu trampolinę. Skacze. Raz w górę (i wtedy mi lepiej - powyżej 38 zaczynam coś kumać), raz w dół (i wtedy porażka, bo pomiędzy 37,2 a 38 jestem zewłok) a czasem leci na mordę i rozpłaszcza się w okolicach 35,4. Czad. Doprawdy ślicznie, cudownie i normalnie rewelasją...

Dobra, koniec narzekania na samopoczucie. Oklapnięte uszka nie pomogą, najwyżej zaszkodzą, no nie?

Moje postanowienia noworoczne:
1. Nie robić postanowień.

Kiedyś zrobiłam sobie taką listę - że rzucę chemiczne pysznościowce, że na poważnie wezmę się za naprawianie swojego zdrowia (miałam odwiedzić kilku specjalistów) i że schudnę i coś tam jeszcze. Nie pamiętam, co.
To było jakieś 3 lata temu. A może cztery? Yyyy... Nie, chyba już po ślubie :)
- z chemicznym nałogiem walczę do dziś. Na chwilę obecną jestem na wozie :)
- z lekarzami jestem na bakier (chociaż dentystę i ginekologa mogę odhaczyć!!)
- schudłam :)
- to, czego nie pamiętam najwyraźniej nie było takie ważne :)

Zmykam do wyrka. Jutro kolejny gorączkowy (he he - ale mi dofciap słowny wyszedł....) dzień. W robocie zaczął mi się zamknięcioroczny magiel a zdrowie nie pomaga - odmówiło współpracy, odwróciło się twarzą do ściany i ma mnie w odwłoku. No nic, jeszcze jeden dzień i weekend :)

I tym optymistycznym akcentem żegnam się czule i śmigam do dwóch futrzastych szczęść na ośmiu puchatych łapkach :)