Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
kiedy w końcu wyciągnę wnioski???

OJ, oj , oj. Smęcimy i marudzimy, co? :) Powiem Ci tak, zacznij sobie od spacerów, wdrażaj się stopniowo do ćwiczeń. Ja takich problemów nie mam, bo nienawidzę ćwiczyć w domu, nienawidzę siłowni za to dużą frajdę sprawia mi ruch na powietrzu. Idź do wody, rowery chyba jakieś macie, mówię Ci, te spacery, co jeszcze… a ! weź komuś daj w prezencie tej słój z nutellą, nie wiem,zrób coś,żeby go nie było, po co kusić los. Ja kiedyś też tak gadałam,że już i tak przegrałam etc. Teraz zmądrzałam i mówię tak : „ok, jem jak świniak, ale jak zjem jeszcze to , to jutro będzie jeszcze gorzej a jak nie zjem to może na wadze nie będzie aż takiego przyrostu?” Na mnie działa,może i TY tak spróbuj? Jemy przez nudę, często! Szukaj zajęcia, nieważne jakiego. Na kolację zamów 1 potrawę, kup sobie jakąś wodę i pij wolno, pij,pij, niech oni skończą. Jak zjedzą,będziesz się czuła lepiej. Będziesz dumna z siebie. Mam swój sposób na takie sytuacje, ale trochę wredy. No nic, powiem ;p Jak chcę coś zjeść widząc,że inni jedzą, myślę : „ żrą,żrą, niebawem będą tak tłuści ale będą dalej żreć a ja będę coraz chudsza, nie będę jak oni, nie będę” działa :) buźka , dasz radę.

może za dużo naraz chcesz zrobić i Twoj organizm się buntuje. Moze faktycznie przez tydzień tylko się rozciągaj w domu i spaceruj przez 30min, a jak organizm zacznie się oswajać, to dodasz do swojego "programu" wiecej ruchu. Wiem jak ciezko jest rezygnowac ze wszystkich przyjemnosci podjadania, sama ciagle z tym walcze. Przede wszystkim musisz sobie wytlumaczyc, ze to jest dla Twojego dobra. Moze sproboj pobawic sie w skojarzenia i do kazdego smakołyku dopasuj cos negatywnego, co bedzie odstraszalo Ci od zjedzenia ;)

Rezygnacja to najgorsze co może być. Dla mnie motywacją są inne vitalijki, które schudły, zakupy, jeśli widzę, że rozmiar się zmniejsza i spadek na wadze oraz wzrok innych dziewczyn, które patrzą zazdrosnym okiem. Także popatrz na siebie pozytywnie, pomyśl jak możesz wyglądać i jak rodzinka, na najbliższym spotkaniu rodzinnym będzie zaskoczona, że wyglądasz lepiej, niż poprzednio. Bierz się za siebie.

Kochanie musisz pozadnie sie wziasc.Bo inaczej bedziesz na diecie ale bedziesz zajadac smutki.Przemysl pozadnie ta swoja diete... Inaczej niepociagniesz z tym... ja wiem ze jest ciezko.Zreszta sama juz wiesz.Ale warto sie pozadnie zastanowic nad tym wszytkim...A ocet pij przed posilkiem w objad a rano nadczczo zaraz pow staniu z luzka... i na wieczor jak idziesz spac.Ja wciaz wieze ze ci sie uda.I ty tez musisz w to uwiezyc...Ja wczesniej mialam tak jak ty teraz.Podjadalam i wmawialam sobie jutro bedzie lepiej .Ale niebylo.Skarbie blagam przemysl to wszytko... A na kolacje na meiscie mozna dac rade...Ja daje wiec i ty dasz :*:*:*

przez długi okres kompulsy (jak to ładnie dziewczyny nazwały)- potrafiłam co chwilkę podejść do lodówki i się objadać. do tej pory zdarza mi się myśleć o słodyczach a bardzo mi ciężko nie zaglądać do szafek. Moim sposobem na nie objadanie się jest albo telefon do kogoś i rozmowa (dzwonie do wszystkich, aż ktoś odbierze), a jak już nie mogę wytrzymać to wychodzę z psem na spacer. próbuję zapomnieć.

a co do ćwiczeń, to wg mnie wcale nie pomagają, w każdym razie są przereklamowane, jak wolisz spacery to śmigaj, a na kolacji pamiętaj: wino wytrawne :))