Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dzień 149

Kolejny dzień w kiepskim nastroju. Młoda szaleje tak jakby sobie nic nie zrobila tylko pod czas spania od czasu do czasu  przymiałkuje. Na czole guz na prawde bardzo ładnie schodzi już dużo go nie widać ( taka różowawa plama nawet fioletem nie podchodzi),ale za to dziś w kącikach przy oczkach od strony noska dostała sińców. Powinnam się z tego cieszyć. Tylko, że ja nie umiem się cieszyć, że nic poważnego jej się nie stało. Po prostu trauma. 

Wiem , że pisze w kółko  to samo , ale może dzięki temu szybciej mnie puści i zacznę w końcu normalnie funkcjonować. Od nastepnego dnia po wypadku caly czas przesiaduje u mamy ( nie caly dzień ale po pare godzin ) i uświadomiłam sobie że przyjeżdzam do niej aby cały czas nie przesiadywać z młodą sam na sam. Aby ktoś jeszcze miał oko na nią. Parodnia normalnie teraz  jeszcze jakies lęki mi się właczają. A za młodą prawie chodzę krok w krok aby tylko nie uderzyła się w głowę. Gdzie wczesniej zostawiałam ją samopas ( ale mialam ją na oku z dala) aby chadzała w tę i z powrotem czy trenowała wsiadanie i schodzenie z  autka jeździka. Normalnie muszę  się ogarnąć.

Dieta przestrzegana ale nie z godnie z menu. Po prostu zjadlam dzisiaj mało , bylo zdrowo i chociaż wpadl mi cieply posilek na obiad. W sumie zjadłam:

Śniadanie: kromka chleba razowego z miodem i pół kromki z twarożkiem

Śniadanie 2: gruszka

Obiad: pół woreczka ryżu brązowego , ugotowane udko  z kurczaka ( z rosolu) tylko nie cale  (  bez pałki) i ogorek kiszony

Podwieczorek : dwie franfruterki

Kolacja : garstka truskawek ok 6 szt.

Trochę mało ale na wiecej jedzenia nie miałam ochoty.

Ćwiczeń brak.

I jeszcze raz wam dziekuje za slowa otuchy oraz przepraszam, że każdej z was z osobna nie odpisuje. Dziekuję.