Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
14 dni do urlopu

No i stało się, dzisiaj na wadze 79,2, czyli coraz więcej - pomimo uczciwej pracy - cm nie spadają - po prostu żenada z tragedią. Coraz bliżej jestem decyzji o tym, żeby przestać z Wami być, bo ostatnio tylko Was dołuję .
Idę powalczyć ze Skalpelem - po nim mam zawsze 0,5 kg mniej ( do czasu aż uzupełnię wodę :) )
Oj, Dziewczyny, dobrze Was mieć . dziękuję. Ledwo się pożaliłam, a w trakcie, kiedy walczyłam ze Skalpelem, pojawiło się tyle słów otuchy.
Ok, macie rację, nie mogę się poddać i zacznę notować to co jem.
Za mną dzisiaj 2 x duża kawa czarna,
Skalpel + prysznic ( koniecznie - ja w trakcie i po nim po prostu spływam potem :) )
śniadanko - serek wiejski light z rzodkiewką a - 400 kcal
spacer 0,5 h szybko
teraz leci herbatka czerwona i kontrola, co na forum :)
A teraz będzie o tym kto mnie wspiera w odchudzaniu, czyli punkt 12.
na początek trochę historii - dotąd nie wspierał mnie nikt :)
Od kilku dni widzę zmainę w moim facecie - po cięzkich bojach ( jest alkoholikiem, nie pracuje, taki nieciekawy na oko typek, no ale mamy razem 3 dzieci, no i jest ) - chamskich tekstach, od kilku dni coś jest inaczej: jest miły, wychodzi do pracy - kasy co prawda z tego nie ma, ale może będzie, kto wie... Wczoraj zrobił obiad - pierś z kurczaka z warzywami i kaszą. Dzisiaj stwierdził, że też zrobi, skoro ja ostatnio tak zdrowo jem to łopatkę z ryżem i warzywami.
Wychodzi więc na to, że ta menda zmienia się pomału znowu w faceta, którego 11 lat temu pokochałam. Kto wie, może jeszcze coś z tego będzie.
Zmierzam do tego, że chyba nieśmiało mogę napisać, że On. Tego bym się nie spodziewała w najdziwniejszym śnie.
A  i jeszcze wczoraj stwierdził,  ze schudłam i ładnie wyglądam. Szaleństwo jakieś.