Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Grypa,aaaaa!

No tak, pięknie było i się zesrało, za przeproszeniem. Tak to jest jak ludzie przychodzą chorzy do pracy, kichają, prychają i resztę zarażają. Boli mnie gardło, coś smyra w klatce, sił i apetytu za grosz. Najgorsze jedzenie-wszystko w gardle staje a nie wyobrażam sobie opuścić dzisiaj rowerka. Chyba nic się nie stanie jak jeden dzień nie dojem a zrobię swoją robotę, przecież ludzie robią sobie nawet oczyszczające głodówki i jakoś żyją. Mam nadzieję, że mój tok myślenia jest prawidłowy.

Zakwasy mam koszmarne, bolą mnie uda z tyłu i z przodu, mam problem żeby się dźwignąć z fotela samochodowego :D ale nic to, jak to mówi Pani Motywacja "nie ma wymówek" i ma rację. Wymówki zaprowadziły mnie tam, gdzie teraz jestem. Trening musi być. 

Mimo tego, że czasami ciężko jest mi dociągnąć na rowerze do końca to gdyby ktoś mi dzisiaj go zabrał albo z jakiegoś powodu nie pozwolił ćwiczyć czułabym się bardzo, bardzo źle. Wkręciłam się mocno i pokładam w codziennych aerobach ogromne nadzieje. Z resztą nie tylko w nich. Dieta, pozostały trening też jest bardzo ważny. Jedzeniowo zero pokus, słodkie może nie istnieć. Mam tego farta, że nie nigdy nie byłam wielką fanką słodyczy, zawsze gubiła mnie wiecznie obecna w domu cola, majonezy i sosiki.  No i brak ruchu, tarczyca i IO. Ale jak widać, choróbska to też wymówka! Waga spada więc się da. 

Koniec wymówek, rzetelna robota i musi być efekt :) AMEN.

EDIT: zrobiłam swoje, 50 min na pulsie, żyję, nawet chyba lepiej niż przed :) satysfakcja ogromna ! Pozdrawiam :)