Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
białko...

Jak ja nie lubię wolnych dni, kiedy sklepy zamknięte i codzienny rytm zaburzony, wrrr. Co tu robić, jak nie ma co robić.

Waga nieładna, bo niewiele mniej niż 72, ale to moja wina. Wczoraj zjadłam więcej białka, ale spadku niet. Dziś pokusiłam się o liczenie spożytego białka, żeby mieć obraz ile tak naprawdę go jem. Jak za mało, źle, jak za dużo też niedobrze. Naturalna mnie opieprza :), a ja robię co mogę. Na Dukana nie mogę przejść, bo już byłam trzy razy i na mnie nie działa. Wiem co działa… liczenie kalorii. Kurcze, nie chce mi się.

Najwięcej białka ma mięso/schab, kurczak/ i strączkowe. Z tym, że strączkowe to też węgle, a je muszę ograniczać. Mięsożercą nie jestem, zostają jajka, ewentualnie twaróg. Tłuste ryby też mogą być, ale ten tłuszcz to milion kalorii. Po covidzie zmienił mi się smak i odżywka białkowa już mi nie wchodzi, ble.

Z tego co podaje dr google, powinnam spożywać 90g białka dziennie. Według normy w apce do liczenia kalorii, norma dla mnie to 55g. Zwykle ją przekraczam dwukrotnie. Tak wynika z archiwum, które przejrzałam, kiedy w marcu liczyłam kalorie. Od tego czasu moje menu się w zasadzie nie zmieniło. No więc nie ma problema:) 

Problem jest tylko z tyciem, kiedy odpuszczam liczenie kalorii i jem słodkie. Od marca, kiedy ostatni raz je liczyłam, przytyłam 8kg, masakra. Cukier robi mi krecią robotę…