Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
"Nie liczy sie to ze przebywalismy w ciemnym
pokoju, ale to ze go opuscilismy"

swojego sukcesu!!! Ja też miałam opory co do zdjęć, ale przestałam sie tym przejmować. Może dlatego, że sama zmotywowałam się zdjęciami innych a może dlatego, że jak czytam czyjs pamiętnik i go widzę na zdjęciu, to tak jakbym rozmawiała z kumpelą;-)? Ja moge się tylko pokłonić przed Twoim wynikiem....hahahaha! Gratki i buźka!

nie. ja bylam dumna ze udalo mi sie tyle schudnac. mowilam ze wazylam 102 i schudlam okolo 20, ze dobilam do wagi 81. widzialam w ich oczach podziw. bo nie wazne co bylo, wazne co jest. pozdrawiam

i leczę... nawet regularnie biorę leki, waga jest nowa tak więc nie powinna szwankować no i są wspomagacze: herbatka i lek od mojej Dr "regulawit" odpowiednik polskiej meridi i nic:(( buziaki

ojjjjjjjjjjj chyba dzis wygralam ciesze sie to maly tropik ine krok hihih ale pokonalam apetyt.... teraz ece przymierzac ciuszki co kupilam i ide cwiczyc pozdrawiam

Witaj! Jestem pełna podziwu dla twego wyczynu.Wiem co to znaczy stracić prawie 30kg. Ja zaczynałam 3 lata temu z wagi 98 kg(156cm) zrzuciłam 28kg(w pół roku)- czułam się cudnie:))trzymałam wagę przez 2 lata. Patrzysz w lustro i widzisz siebie i myślisz teraz to fajna babka ze mnie :)) Zyczę Ci takich myśli przez jak najdłuższy czas . Pozdrawiam :)))

Dzięki za wpisik i odpowiednie zmotywowanie:)) Mam nadzieję, że dotrze to do mojego łebka:)) I do żołądka hi, hi:)) Pozdrowienia, pa!!

załuję, że nie trafilam tu w maju -moze byłabym tak daleko jak Ty? A moze wtedy nie byłam gotowa? GRATULUJę !!!!!!!!!!!!! DZIś KONKRETNIEJ ZAGłęBIłAM SIę W TWóJ PAMIęTNIK - TO SPOWODOWł TWóJ WPISIK U MNIE. POZDRAWIAM GORąCO. JESTEś WSPANIAłYM CZłOWIEKIEM .

Czy może brałaś w nich udział ? Jakie refleksje ?Poza tym, że kazda wspólnota daje siłę i moc?

ZA ODWIEDZINKI BUZIACZKI

Dzięki za pocieszenie dotyczące biustu:)) A ja mam podobnie jak Ty... Zdjęć mam tyle co kot napłakał, a jeśli jakieś są, to przechodzą przez moją cenzurę... Często ulegają wykasowaniu:(( I to też jest niedobre, bo tak strasznie mało mam zdjęć z moimi dziećmi chlip, chlip... Dlatego muszę schudnąć!!!! Pozdrowienia, pa!!

ja chyba bym chciała odczuwać taki wstyd, z moimi niecałymi 7 nie mam sie czym chwalić .... a tak serio to Cię rozumiem - ważny jest efekt a po co się przyznawać od jakiej wagi sie startowało ??? a przez zazdrość jeszcze by sie złośliwości zaczeły.... gratuluje!!!

Ja nie mam tego problemu, bo nikt nie zauważył, że schudłam, oprócz męża, ale jemu nie muszę kłamać.Buziaczki.

ja jak jush komus zaufanemu mowie ze waze blisko 70 kg ( bo tyle waze gdy jem normalnie a nie glodowkuje...)nikt mi nie wierzy.... a naprawde tak jest... ogolnie nigdy sie nie przyznawalam do swojej wagi zawsze zanizalam.. nawet przed wlasnym mezem.. no teraz po porodzie tos ie zmienilo:)ale zgadzam sie z toba to normalne ze wstyd nam tego co ze soba zrobilismy bo wkoncu to tylko my sami jestesmy sobie winni za to jak wygladamy lub wygladalismy... wazne jak chcemy wygladac i czy nam sie tak uda:) buziak i powodzenia:*:)