Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Z wypiekami na twarzy

czytam książkę  Katarzyny  Kołczewskiej pt" Kto jak nie ja?"  To opowieść o trudnej miłości do małego dziecka, które straciło oboje rodziców. Boli mnie wszystko, gdy wyobrażam sobie ból małej , jej rozpacz, i walkę starszej o dziecko, o godność. Bardzo poruszają mnie takie opowieści , a mój znak zodiakalny od razu chciałby ruszyć z pomocą i walczyć za słabszych. Polecam książkę. Nad ranem obudziła mnie ulewa, wiatr silny. I jak tu cokolwiek planować?  Jakoś nie możemy wybrać się do Gdańska, zawsze coś na przeszkodzie.  Był zatem  normalny wypad nad morze, 4 km . i 8.500 kroków. Wiało na szczęście ze strony lądu.  Wracając do domu zaszliśmy zapisać się na wycieczkę z fundacją. Tym razem to teren Zamojszczyzny i Roztocza. , ale pod koniec sierpnia  dopiero.   Oboje  z mężem bardzo lubimy tamte, wschodnie tereny.  A ponieważ i tam odnawia się coraz więcej, więc zobaczyć po latach te same miejsca , to ogromna przyjemność. Dziś czyściłam lodówkę z resztek, zrobiłam zapiekankę  z kaszy, soczewicy zielonej, pieczarek, cebuli, cukinii, zielonej pietruszki, 4 plasterków schabu pokrojonego  w paseczki i z mozzarelli  położonej na wierzchu. Poprzedzone to było żurkiem, który wzmocniłam dziś chrzanem, od razu lepiej smakował.  O moich śniadaniach nie piszę wiele, bo one powtarzają się cyklicznie- albo owsianka, albo tosty z serkiem i czerwoną papryką. Dziś wyjątkowo było jeszcze jajko na miękko.  Znów zrobiło się chłodniej, przez okno widzę sąsiadów, którzy wrócili do cieplejszej odzieży. No cóż, przecież to dopiero luty!