Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Jak dziki bawół

się wczoraj nałaziłam. O matko i córko, zabrałam psice do parku , na spacer, oczywiście " na sznurkach"  Whisky była w szoku...co też pańcia jej na szyję zakłada. Ale tylko w pierwszym momencie położyła się na plecach i nie chciała iść. Jak już zamknęłam drzwi to grzecznie pomaszerowała. Tequilla nie ma problemu z przemieszczaniem się z lassem . Zabrałam ze sobą aparat, żeby zrobić kilka podeszczowych fotek. Zrobiłam a jakże....278 . Wszystkie fanatyczki natury będą miały raj dla " oków" ale to za jakiś czas. Na spacerku byłyśmy skromne 1,5 godziny. Wróciłam wrzuciłam zdjątka i ...poleciałam z powrotem do miasta ...na spotkanie. Przywlokłam się do domu i zaraz mykam spać...bo się dzisiaj natlenowałam nieziemsko. Aaaa w parku spotkała mnie taka przygoda....Nadciągnęłam z moimi alkoholami nad staw, tam dwóch starszych panów...jeden moczy wędkę, drugi mu asystuje. Nagle jeden z panów - asystent mówi " niech pani uważa, mokra trawa, żeby pani do stawu nie wpadła" , podziękowałam za troskę i obiecałam nie wzburzyć wody w zbiorniku. I słyszę" niech pani zrobi zdjęcia i gdzieś interweniuje, dlaczego ten staw tak wygląda, zarósł cały, kaczki nie mają gdzie pływać, brud, wodorosty, wstyd. To najbrzydszy staw w naszych parkach" . Eeeeee...matko czy ja wyglądam na osobę, która może " interweniować"?  Ale pomyślałam, że taka sytuacja może mi się przydać w kampanii. Więc obfotografowałam brudy, zarośla i glony i obiecałam panom interwencję w prasie ...uruchomiłam moich zielonych i mają się udać do zarządcy stawu czyli Wodociągów. A co..." będzie, będzie zabawa, będzie się działo......" 

No dobra koniec radochy. Pora na kolejną porcję urokliwego Uroczyska. 

I tym oto aptymistycznym akcentem mówię wam jednocześnie dzień dobry ( jest 00 20) i dobranoc...idę lulunia. Paaaaaaaaaaaaa