Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Lekko zawiedziona

Zważyłam się po tyg i o ile jakiś spadek jest to niestety bardzo mały. 98,8. Czyli nawet pol kg nie spadło od poprzedniego tyg. Nie wiem czy robię coś źle czy jednak ta miesiączka, którą jeszcze mam. Miałam się nie przejmować waga i robic swoje, ale zawsze w pierwszym tyg mi spadało najwiecej. Często nawet ponad 1kg. Trudno. Robię swoje dalej. Może lepiej przerzucić się na cm niż wagę. Często myśle sobie, ze przecież walcze o zmianę nawyków do końca życia, a czas ciagle leci wiec po co się przejmować tym, ze ta waga tak wolno spada? Jeśli by rosła czy stala w miejscu - to jest dopiero przyczyna do zmartwień. Jeśli bym zaczęła 2 czy 1 rok temu i waga co tydzień by mi spadała nawet to - 0,3 to po takim czasie i tak byłoby to sporo kg na minusie. Muszę jakoś zrozumieć ze waga jest tutaj sprawa drugorzędną a ja walcze o swoje zdrowie i lepsze samopoczucie. To ostatnie moje ważenie we wtorek, teraz będę aktualizować wagę w czwartki. 

Dzisiaj pierwszy raz od jakiś 3 lat zjadłam sobie granata do śniadania. Na prawdę pasował idealnie do owsianki z bananem. 
Będę jadać częściej. Wczoraj zrobiłam sobie 20 minutowy trening całego ciała i 15 minutowy pośladków. Idzie mi coraz lepiej! Powoli, powoli stara kondycja wraca. Dzisiaj tez nie wstałam z bólem mięśni. Odkąd ćwiczę zasypiam jak dziecko i bardziej się wysypiam. Dzisiaj planuje dodać do tego zestawu jeszcze ćwiczenia na brzuch, które zazwyczaj są moją największa zmorą, bo brzuch to najgorsza cześć mojego ciała, ale i tez najsłabsza jeśli chodzi o mięśnie. Mając otyłość brzuszną tragicznie się zginać i robić te ćwiczenia. 

Życzę nam wszystkim walczącym powodzenia i siły do walki o lepsze jutro :)