Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Poniedziałek

Elementem miłości do siebie jest szacunek do siebie. Jeśli będę się sama szanować to i będę przyciągać osoby, które tez mnie będą szanować. Czy ja sie szanuję? Nie bardzo chyba. Nie tak do końca. Niby dysponuję swoim czasem, niby sama podejmuję decyzje, niby nie boję sie sprzeciwić tam gdzie trzeba i mam własne zdanie, ale mam też czasem problem z egzekwowaniem swoich praw. Boję sie też niektórych zmian. Niby z mamą jakoś do porozumienia ostatnio dochodzę i przestała mi ubliżać. Nie potrafię jednak wyegzekwować szacunku od Krzyśka i teoretycznie powinnam zwiazek zakonczyć, ale sie boję. W tym wypadku nie ufam sobie, ze sama sobie poradzę. Jestem już w tym wieku, ze utrzymanie domu takie siłowe, fizyczne byłoby dla mnie bardzo trudne. Nie wyobrażam sobie samodzielnego noszenia węgla, rąbania drewna, przesuwania mebli, wieszania firanek. Kto by przyniósł ciężkie zakupy. On jednak dużo w domu robi co trzeba docenić. Ja jestem za to wdzięczna. No i co dwa dochody to dwa. Dom utrzymać łatwiej. Nikogo innego juz szukać nie chcę, bo mogę trafić gorzej. Trzeba będzie chyba znosić nieprzyjemne epitety kosztem szacunku do siebie. Coś za coś. Wygoda, poczucie bezpieczeństwa w tym wypadku wygrywają. On uważa, ze mnie szanuje, a słowa mu wylatują w nerwach. Gdy jest zły to klnie tak samo na mnie jak i na guzik od spodni, kota czy zasuwke w drzwiach. Jest chory i twierdzi, ze gdy jest wściekły musi sie wyładować. Nie potrafi inaczej, a pracować nad sobą nie chce. Faktycznie gdy tak spojrzę chłodnym okiem to on mnie nie kontroluję, nie poniża, wspiera mnie, zwykle słucha co do niego mówię, nie próbuję nade mną dominować. To wszystko wskazuję na szacunek. Zakończenie relacji z S wpłynie pozytywnie na mój szacunek do siebie. Na razie opłacam mu telefon i przy tym chcę pozostać...

Nowy tydzień i czas zabrać się za prozę zycia. Myślę o praniu pościeli. Czas też zadbać o rośliny pokojowe, bo jesień idzie. Trzeba usunąć co zniszczone, a do tych kwiatuszków co zostaną dosypać ziemi. Tym razem zniszczona jest trzykrotka, a ładnie rosła. Niestety Józek ją wykończył. Zniszczył tez fikusa lirolistnego. Na razie dałam go na półkę na ścianie, ale podejrzewam, ze miejsce kiepskie i rósł nie będzie. Zyskałam za to fuksję ułankę. Kupiłam ją przed dom ale uschła, bo było jej za goraco. Zabrałam ją sprzed domu za komórkę, a ona zakwitła. Juz jest w domu i reiki zrobione. Zobaczymy... Dziś moze potnę trochę drewna.

Choroba nam przeszła, ale cierpi moja mama. Poci się i męczył ją katar. Do tego ma biegunkę. Nikt z nas testu nie robił, ale to chyba covid.

Mikusiowi nadal przez większość czasu stoi jedno uszko. Drugie sie zabiera jak mawia moja mama, bo stoi czasem. Co dalej będzie z uszkami Mikusia zobaczymy. To kundelek i wszystko moze być. 9 sierpnia skończył 4 miesiące i wszystko jeszcze moze sie zdarzyć. I z uszkami stojacymi i leżącymi jest pocieszny i uroczy...

Zdałam sobie sprawę, ze jestem wygodna. W końcu to do mnie dotarło, bo wiedziałam wcześniej. Mam jowisza w 6 domu, a to dom między innymi pracy z gatunku codziennej, niezawodowej. Efekt jest taki, ze często idę na łatwiznę. Dom ma być wygodny i robię w nim tylko aby aby bez zaangażowania. Wszystko ma byc wygodne i ciuchy też. W ogrodzie robię tylko tyle ile muszę i koło domu też. Nie sadzę roślin trudnych. Gotuję też to co robi sie szybko i bez trudności. Gołabków nie robię np. ani ciast wypasionych nie piekę. O urodę dbam w bardzo ograniczonym zakresie. W niczym się nie wysilam. Niby te pólśrodki mnie nie do końca satysfakcjonują, bo widzę wady tego, ale wygoda wazniejsza.

***

wieczór przeciera oczy

zarzuca na ramiona ciemność

las za oknem ścieli się w ciszy

ty i ja przytuleni

chwytamy gwiazdy

piękno chwili wypala znaki w pamięci

noc miękkim welonem

splata się z mgłą

pamiętasz tamten wieczór

i tamtą noc

obietnice wyznania sekrety

i to co było później

pamiętasz

czy chcesz zapomnieć