Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
wtorek

Nadal maluję akwarele. Na razie kwiaty, później moze ptaki, koty. Chciałabym jeszcze pejzaze i portrety. Podoba mi się architektura np. kamieniczki, wiejskie domy, kościółki, ale za malowaniem architektury nie przepadam. Moze jednak kiedyś sprobuję. Jest postęp w malowaniu, bo mam więcej polubień w grupach malarskich na Facebooku. Ja swoją przygodę z malowaniem zaczynałam właśnie od akwareli. Instruktorka z mojego pierwszego kursu malarskiego właśnie w akwareli mnie widziała. Akryle doszły później, a jeszcze później pastele. Olejny obraz powstał na razie tylko jeden, ale nie ostatni. Muszę sie do olei przekonać, choć mnie denerwuje, ze schna tak długo. Ja lubię malować szybko... Po świetach wrócę do portretów. Na razie nie bardzo mam czas, bo sprzatanie mnie gnębi.

Praca w domu i koło domu idzie tak jak trzeba. Dziś Krzysiek powalczy z pajęczynami w całym domu. Jest ich sporo:) a jakże. Moze też zmieni pościel. Wyjdziemy też na dwór. Planuję dalsze plewienie. Trzeba też to i owo zamówić w sklepie na jutro. Myślę np. o bananach, bo bym chciała wypróbować placuszki z bananów. Ponoć są smaczne. Wieczorem będą wróżby i praca nad antologią o przemijaniu. Dobrze idzie...:)

Ostatnio coś z przyjemnością zaczęłam robić zdjęcia. Nie poznaję się, bo tego nie cierpiałam. Już zaczęłam nawet myśleć o lepszym aparacie. Niby będzie, bo szybko raczej kupię nowy telefon. Myślę jednak o czymś jeszcze lepszym, bo telefon nie będzie drogi to i aparatu rewelacyjnego spodziewać sie nie można. Tyle, ze lepszy niż ten aktualny. To musi być coś prostego w obsłudze i niedrogiego. Moj aparat został skradziony w zeszłym roku... Myślę o lustrzance nawet...

Łąka

Chodź

pójdziemy na łąkę

chcę poczuć świeżość trawy

i czar samotnej brzozy

snującej opowieści

serce rwie się do fioletowych dzwonków

i wdzięcznych stokrotek

a może znajdziemy maki kapiące szkarłatem

zioła tak pachną

może spotkamy rącze sarny

a może bażanty prowadzące młode

posłuchamy muzyki świerszczy

i szmeru strumienia

wplotę we włosy rumianki

niech wiatr z nimi pofigluje

chodź

nim słońce prześle ostatni uśmiech