Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
głod emocjonalny...

Od dawna mam świadomość, że nie odczuwam wcale głodu fizycznego. Nie wiem co to zdrowe ssanie w żołądku. Nie przydarza mi się to nawet przy 1200 kaloriach. Ile kalorii powinnam jeść by to poczuć? Wolę nie sprawdzać. Ciągle natomiast odczuwam głód emocjonalny. Nawet po posiłku. Muszę się najeść po pachy najlepiej węglowodanów by nie mieć wreszcie ochoty na jedzenie. No i tyję. Czego tak naprawdę mi brak nie wiem. Próbowałam do tego dojść ale bezskutecznie. Mam pasje i zainteresowania ale poświęcanie się im nie daje dobrych wyników w tym względzie. Gdy czuję głód malowanie czy pisanie go nie zaspakaja. Kontakty z ludźmi też nie. Niedawno myślałam, że brak mi miłości. To jednak nie to. Muszę szukać dalej...

Menu na dziś: jajka, tuńczyk, mandarynka, kotlety z ziemniaków i fasoli. Wyszło trochę za mało białka a za dużo węgli. Trudno... Następnym razem fasolę białą zastąpię czerwoną...Swoją drogą tyle lat żyję i nie wiedziałam, że fasola typu jaś ma o wiele więcej kalorii i węglowodanów niż czerwona...Mięso będzie kupione dopiero w czwartek chyba... Ostatnio kusi mnie dieta naprzemienna czyli w jeden dzień białkowa a w drugi z małą ilością węglowodanów. Może to sposób na mnie. Chyba wypróbuję jak efektów nie będzie...Na razie chyba są...Zważę się później...

Trzeba tylko jedną istotę z całego serca pokochać, a i wszystkie inne wydadzą się godne miłości. - Johann Wolfgang Goethe