Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
pejzaże wczesnojesienne

Wczoraj cały dzień siedziałam sama, bo Krzysiek był w pracy. Wrócił wieczorem- zmarznięty, głodny i wykończony. Od razu prawie poszedł spać. Było mi go bardzo szkoda, bo mam miękkie serce. Wczoraj nawet nie zdążyłam zmarznąć, ponieważ od razu jak wstałam napaliłam w piecu. Tak jest lepiej i już chyba z paleniem nie będę czekać na niego. On się będzie złościł ale trudno. Nie lubi gdy ja palę, bo więcej drewna idzie i ja aby ułatwić rozpalanie polewam wszystko olejem. Wczoraj Krzysiek nie oczekiwał obiadu, ale ugotowałam zupę typu ziemniaczanej. Zjadł chętnie, bo wyszła smaczna, pachnąca ziołami. Była też gorąca. Kocham ziemniaki w tym zupy i nic dziwnego, że szczupła nie jestem. Wczoraj za dużo z pracą się nie wysiliłam. Trochę tylko popisałam i parę razy wróżyłam. Nie bardzo mi się chciało. Wolałam malować. Po południu ryzykując zamarznięcie w pracowni skończyłam obraz, który zaczęłam malować w piątek. Zagruntowałam też podobrazie pod następny. Teraz maluję akrylami. Same pejzaże wczesnojesienne. Te kolory mi najbardziej odpowiadają. Chyba niedługo zacznę malować zimowe. Wieczorem bawiłam się programem malarskim...