Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Poniedziałek

Dziś wstałam przed szóstą, żeby zdążyć sobie zaparzyć kawę zanim wyłączą światło i zrealizować zlecenie, które wrzucili na portal wczoraj wieczorem. Nie chciałam, żeby mi je ktoś sprzątnął, bo to były proste teksty za ponad 3 zł. Spałam 4 godziny, bo wczoraj siedziałam nad zleceniem do drugiej w nocy. Na tym portalu na którym były te zlecenia pracuje się na wyścigi, bo można zarezerwować tylko jeden tekst na raz. Kto szybciej pisze ten więcej zarobi. Konkurencja jest, zwłaszcza gdy cena za wykonanie jest atrakcyjna, a w nocy była. Później przyjechał Darek. Praca idzie sprawnie. Ulżyło mi, bo mnie te kominy gryzły. Jeszcze tylko w tym tygodniu wyczyścimy z Krzyśkiem komin od dołu i piec w pokoju dziennym i posprzątamy w spiżarni i będzie po najgorszej robocie, którą wykonuje się przed zimą. Co prawda kusi mnie wyciąć trzy stare drzewa, ale mama się nie zgadza. Drzewa nie owocują już, ale mama jest sentymentalna i powiedziała, że póki żyje one mają zostać.

Wczoraj była awantura. Podgoniłam Krzyśka do roboty. Wyniósł śmieci i odkurzył podłogi w mieszkaniu, poostrzył noże. Później wspólnie posprzątaliśmy trochę w spiżarce. Poszło na ostro. Musiałam go zmusić i zaszantażowałam, że mu te krzyżówki, które ciągle rozwiązuje potargam jeśli się za robotę nie weźmie. Dałam też termin na koszenie tydzień podwórka, sadu i ogrodów. Jeśli tego nie zrobi to raptem 10 arów jest w tym zabudowania to poproszę o przyjazd Sebastiana. Dość już mam jego gnuśności. Na podwórku trawa po pas. Nie wykosił w tym roku ani raz. Niby pracuje, ale pracuje po  5 godzin. Pracę ma lekką. Zmęczony nie ma po czym być. Jak się do mnie sprowadzał to wiedział, ze to nie bloki i o posesje trzeba dbać. On nie robi i płacić innym za robotę nie zamierza, a ja w melinie mieszkać już dłużej nie mam zamiaru.