Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
demotywująca siostra...

witam wszystkie Vitalijki :) 

Piszę ten pamiętnik, by wyrzucić z siebie co mnie męczy, a męczy mnie... moja własna siostra. Kiedy tylko zaczynam mówić, że chciałabym przejść na dietę, ta mnie od razu wyśmiewa, że nie potrzebna mi żadna dieta, chociaż ja wiem, że jest inaczej. 

Moja siostra sama ma nadwagę i wiem, że ona sama czuje się z tym źle. Wiem, że ma zaniżoną samoocenę. Różnimy się od siebie wagą,  ja jestem szczuplejsza od niej i właśnie dlatego ona 'nie widzi' potrzeby bym się odchudzała. 

Kiedy tylko zaczynam ćwiczyć mówi mi, że i tak poćwiczę przez tydzień i przestanę bo mi się odechce, kiedy zaczynam zdrowo i regularnie jeść daje głupie przytyki, że ona woli 'prawdziwe' jedzenie... Ostatnio byliśmy razem w sklepie, ona chciała wejść w dział słodyczy. Namówiła mnie na jednego batonika, twierdząc że jest pyszny i muszę go spróbować. Kiedy przyszłyśmy do domu i  zjadłam batonika, od razu zaczęła się śmiać, że już jestem po diecie, że wiedziała, że tak skończę itd. 

Jestem bardzo wkurzona, że nie osiągnę wymarzonej wagi do wakacji, chociaż to było moje postanowienie. I to po części mogę podziękować jej. Chcę zacząć dietę od nowa, żyć zdrowiej. Nie wiem tylko jak długo wytrwam, bo po prostu szczuje mnie wszystkimi słodyczami, fast foodami... Wiem, że motywacja jest najważniejsza, ale kiedy mieszka się pod jednym dachem z takim człowiekiem, trudno jest wytrwać... 

Nie wiem jak dalej z nią postępować, bo kiedy powiem jej, że nie chcę tego czy tamtego jeść, śmieje się pod nosem i mówi, że raz to nie zawsze itd... Co mam robić? :/