Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Polowanie na faceta...

Hey,

Notke ktora zdazylam napisac trafl szlag - a nic tak nie podnosi cisnienia....jak pisanie od nowa! Tymbardziej ze juz i tak mam podly humor. 

W pracy niektorzy doprowadzaja mnie do szalu. Przez 2 dni musialam sie nasluchac zjebow za cos co nie do konca bylo moja wina...bylam doslownie o krok od tego,zeby tam wybuchnac - bo slyszac text ze jak nie chce to nie musze tu pracowac, pomyslalam a pies cie jebal, odchodze..skoro tak ma byc ze ja mam po kims cos sprawdzac, robic 2 raz, a potem jeszcze sluchac? no bez przesady.. No ale potem mi przeszlo. Perspektywa 2 dni odpoczynku naprawde byla mi potrzebna. 

Z V mielismy pseudospacer. Dlaczego pseudo?Bo razem wracalismy na metro.. fajnie bylo. Zaczepialismy sie cala droge..Pogadalismy, stwierdzil ze jestem dla niego wazna, pokomplementowal...jak zwykle pozeganalismy sie usciskiem dloni... i nic sie nie rusza z miejsca, Nie wiem czy ja chce za duzo? Za szybko? Zaczynaja mnie draznic te podchody... Jakby to takie halo bylo zaproponowac lunch czy kawe. A ja kolejny raz sie nie bede wychylac.....Moja anielska cierpliwosc zaczyna sie konczyc. Tlumaczylam mu ze ma sie nie bawic w ogniem,.. on ze chce.. zaczepia mnie w pracy, niby przypadkiem dotyka...a i tak nic sie nie rusza z miejsca.I dupa.

Za tydzien wyplata. Zyje oczekiwaniem:) Koniec smetow, bo musze wracac do nauki menu... juz niby kojarze co i jak i z czym jest, ale powtorek nigdy za malo;)