Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
nowe ciuchy i nieudane zdjęcie...

Ciuchy z Bon Prix przyszły i jestem z nich bardzo zadowolona. Nic nie odeślę. Wprawdzie sweter lekko za duży, ale ujdzie. Buty wysoki koturn, ale są bardzo wygodne. Dam radę w nich chodzić bez problemu. Zakochałam się w nich po prostu. Są cudownie lekkie. Żeby mnie tylko nie obtarły. W przyszłym miesiącu zamówię jeszcze z 2-3 letnie bluzki, klapki na niskim koturnie i będzie dość na ten sezon. O spódnicach na razie nie myślę. Długości za kolano nie lubię, a mini przecież przy mojej tuszy nie założę. W długich za dobrze nie wyglądam i nie za dobrze się w nich czuję. Zawsze nosiłam mini do pół uda albo i krótsze. Już kilka lat minęło odkąd przytyłam 40 kg, a ja nadal nie mogę się z moimi gabarytami pogodzić. Ciągle mi się wydaje, że jestem szczuplejsza. Mój gust jeśli chodzi o ciuchy pozostał taki sam jak był kiedyś. Widać to gdy wybieram coś dla siebie. Podobają mi się ubrania pasujące szczupłym osobom i na nich to właśnie zatrzymuje się moje oko. Nie bardzo też poznaję się w lustrze...Myślę, że to dobry znak i oznacza, że kiedyś znowu będę szczupła naprawdę...A może jeszcze kurtkę z jeansu na jesień kupię? Taka rozmiar mniejszą by była też na wiosnę?

Dieta ok. Trzymam się już 42 dni. Dziś lekki spadek. Może w końcu do poniedziałku tą dwójkę na drugim miejscu wreszcie zobaczę. Tak na nią czekam. Jeśli nie teraz to może w przyszłym tygodniu chociaż...Jestem dobrej myśli... Co do tabletek to na razie zaobserwowałam, że mi przeszły zaparcia i częściej odwiedzam toaletę. Nie puchnę więc już tak jak puchłam...Czy to działanie tabletek? Nie wiem...Pewna nie jestem, ale chyba tak...

Dziś zdjęcie w nowych ciuchach tylko jedno, bo Krzysiek nie chciał robić. Wyszłam na nim z taką miną jakby mi ktoś krzywdę zrobił...